On Sat, 23 Sep 2006, poreba wrote:

> Miałem na myśli okolice 278 i 293kk. nie analizowałem jednak czy nie
> istnieje w kk odpowiednik 122pa.

A to muszę doczytać (i ew zapoznać się z kwestią czy przypadkiem
zapisy PA jako lex specialis nie wyłączają kk w odniesieniu do
utworów, *w zakresie* w którym PA reguluje sprawy karne).

> Stoję na swoim prywatnym stanowisku, że skoro przyznano już im (np.
> programom komputerowym) status quasimaterialny (program można ukraść)

BARDZO mi się nie podoba Twoje podejście.
Czy ty przypadkiem nie wrzucasz do jednego worka *kradzieży*, czyli
przypadku kiedy właścicielowi ginie "egzemplarza utworu" (i żeby
jasność była - PA odnosi się do "egzemplarza", włącznie z "egzemplarzem
programu, ale NIE REGULUJE karnie kradzieży) i *piractwa*, kiedy
to autorowi *nic* nie ginie - acz zostaje pozbawiony prawa do
rozporządzania swoim utworem?
Niemal za każdym razem kiedy stawia się sprawę "piractwo nie jest
kradzieżą" rozpoczyna się awantura z zarzutem jakoby podkreślający
ten fakt miał sugerować że piractwo nie jest przestępstwem - tak
jakby z zapisu ze "zabójstwo nie jest kradzieżą" ktoś chciał
wyciągać podobne wnioski :]
Niemożliwe żebyś takie awantury przeoczył - również na grupach
występują na pęczki :) (choćby tu czy na .foto.*)

Nie, piractwo - o którym jak rozumiem mowa w wątku - nie jest
kradzieżą i już. Od kradzieży różni się tym że posiadaczowi
prawa nic materialnie nie ginie - samo prawo jest naruszane,
mniej więcej tak jak np. przy naruszaniu prawa do ochrony
danych osobowych.
Starałem się o tym wspomnieć wobec Robertowego "nielegalnego
softu" - piractwo trzeba traktować odrębnie od tego czy
"egzemplarz" był kradziony i czy program np. nie wyświetla
jakichś zakazanych treści.

> kwestia umowna - to trzeba być konsekwentnym i przyznać ten status w
> pozostalych obszarach. Np. w ustawie o "odpowiedzialności za produkt
> niebezpieczny" ze wszystkimi konsekwencjami dla producenta takimi jak
> niezgodność towaru z umową itd.

Z tym JEST problem.
Otóż producenci sporej częsci oprogramowania NIC nie obiecują i już :>
Dobrowolnie zawierasz umowę że otrzymujesz program który jest grą
"na czas przeżycia do bluscreena" :] i w zależności od konfiguracji
sprzętowej tudzież innych czynników masz szanse pograć dłużej lub
krócej.
Oprogramowania którego producenci coś tam deklarują istnieje (po
linkach do nazwy "SPD" powinieneś znaleźć co nieco postów opisujących
takie przykłady pewnego producenta :)) ale... jest drogie.
Z reguły też ograniczenie odpowiedzialnosci producenta jest nie
na poziomie wartości nośnika czy 50 dolarów ale pół miliona tychże
dolarów czy podobnie.

A do tego trzeba jedno przyznać: nie zawsze tacy producenci jak
ci o których niewątpliwie myślisz ;) są wyłacznie winni.
NAPRAWDĘ wiele cyrków powodują wadliwe elementy komputera, zaczynając
od zasilacza (najczęsciej takiego "za 100 zł" a jak dobrze idzie
to za "100 zł razem z obudową"), karty rozszerzeń zawierające
błędy w firmware i drivierach tudzież inne takie "kfiatki".
Producent np. systemu operacyjnego nie jest w stanie nic
poradzić na błąd w driverze :[, a szczytowym przykładem był
Word wykładający karty grafiki na błędach w tych driverach.

Ja rozumiem Twoją irytację - ale co chcesz zrobić, ustanowić
Urząd Do Określania Ile Powinien Robić Program Wart Sto Złotych?

Tak, ja sam byłbym "za" - tyle że jak to zrobić SENSOWNIE :)
Jak na razie jest tak, że jak to ujął pewien aktywny raz czasu
grupowicz: "czy mam rozumieć że jak kupuję program to tak jakbym
kupił sobie obraz na ścianę"?
Ano tak i nie tak.
Tak - bo to jest "utwór" i z tytułu że Ci się NIE PODOBA nie
sposób wyciągnąć konsekwencji.
Jednocześnie nie - bo może on mieć wartość użytkową, jak wiele
innych utworów (choćby budynki :)), tyle że "wartość użytkowa"
jest zawarta w umowie.
A w umowie sprzedawca zapisał: "ten utwór nic pożytecznego nie
musi robić, może brzdęgolić i pinglać, jak komuś się podoba
to dobrze" :)

pzdr, Gotfryd