On Thu, 4 Feb 2010, pierwiosnek wrote:

> pmlb pisze:
> [ciach]
>>> której kierowca na rondzie włącza kierunkowskaz w prawo, widząc to inny
>>> kierowca wjeżdża na rondo i buch... ten pierwszy wjeżdża mu w bok (mimo
>>> kierunkowskazu), a policja stwierdza winę wjeżdżającego, bo "powinien
>>> ustąpić pierwszeństwa",
>>
>> Ba... nie upewnil sie, ze moze wjechac na rondo...
>
> Czyli czekam aż na rondzie będzie całkiem pusto...

Nie, czekasz aż jadący z lewej ZACZNIE SKRĘCAĆ w zjazd.
Przy okazji 98,74% kierowców zwalnia (znacznie) ;)

> Czekam, czekam, czekam,
> wieczorem włączam się do ruchu :P A tymczasem co trzeci samochód zjeżdża z
> ronda i mogłabym na nie wjechać, no ale muszę poczekać aż będzie na samym
> zjeździe (sam kierunkowskaz nie wystarczy)

Ale wiesz, że on *ficznie* ma problem z "odkręceniem", jeśli już skręca
o 30 stopni.

> Jak będę jechać z maksymalną dozwoloną prędkością - jego wina, jak będę
> jechać za szybko - moja. Dla mnie to tak powinno wyglądać.

Postulujesz wprowadzenie obowiązkowych homologowanych rejestratorow
prędkości?
Bo po czym *inaczej* ustalisz odpowiedzialność - zeznaniach stron?
99,98% sprzecznych ;)

> Moim zdaniem "stosuje się do przepisów" powinno obowiązywać każdego.

I obowiązuje.
Ale nie powoduje "odpowiada za wypadek".

Ale idąc tą drogą, dość szybko dojdziesz do absurdu: czy
przypadkiem fakt, że gość dwa skrzyżowania wcześniej przejechał
czerwone, nie powoduje że jest współwinny kolizji z Tobą?

No bo jakby nie przejechał, to *w tym miejscu* by go nie
było, więc i kolizji by nie było.

Mamy więc:
- złamanie przepisu (ewidentne)
- zależność tego, że kolizja miała miejsce od owego złamania

I weź teraz i zapisz LITERALNIE, jak miałaby wyglądać Twoja
zdroworozsądkowa zasada, aby *nie* prowadziła do absurdów
jak wyżej :D

Dlatego można przyjąć, że w 1. przybliżeniu odpowiedzialność
za wypadek sprowadza się (po pominięciu umyślności i niemożliwości)
do ustalenia, kto OSTATNI złamał przepis, wskutek czego ów
wypadek nastąpił.

I to w praktyce, w ruchu drogowym, skutkuje "pierwszeństwem".
Powód jest taki: pierwszeństwo jest "ciągłe w czasie"
(owszem, bywa że się kończy, ale TRWA do zakończenia), co w sposób
naturalny "wygrywa" z innymi naruszeniami przepisu.
Źle sygnalizował? Tak, ale to było wcześniej.
To czy sygnalizował w momencie zderzenia się nie liczy: decyzję
podejmujesz kiedy on WCZEŚNIEJ (źle) sygnalizował, a jego pierwszeństwo
TRWAŁO, mimo że migając nie skręcał. I WTEDY, mimo że sygnalizacja
była już *bez znaczenia* (i tak jechał prosto), należało mu ustąpić.
Szach, mat, klops.

> I jeśli
> wyjadę z podporządkowanej i będzie stłuczka, to równie dobrze może to być
> moja wina (bo zajechałam drogę), osoby "na pierwszeństwie" która jechała na
> tyle szybko że mogła mnie zaskoczyć lub obojga (gdy sytuacja jest niejasna).

Właśnie poruszasz ważny problem: sądy by się nie wykopały ze sprzecznych
zdań świadków, apelacji i czego tam jeszcze.
A tak... może jest i "niesprawiedliwie", ale PROŚCIEJ.
Łatwiej "znaleźć winnego".
Oczywiscie poza przypadkiem "niemożliwości", bo rzeczone 200kmph
w mieście rzeczywiście bywa powodem "niemożliwości" (zobaczenia,
przewidzenia itede).

> Po tej dyskusji czuję się wzbogacona o pewną wiedzę "życiową", a to też
> cenne, więc dzięki :)
> Pozdrawiam,

Wzajemnie!
Gotfryd