Alek [###alek67@PRECZ_ZE_SPAMEM.poczta.onet.pl.###] napisał:

> Ale danie opisane w karcie nie istnieje dopóki klient go nie zamówi,
> kelner nie przyjmie zamówienia a kucharz go nie przyrządzi.
> Czasem zdarza się, że zamawiam np. schabowego a kelner mówi, że
aktualnie
> nie ma i co, mam wezwac policję? Wybieram co innego, ale
teoretycznie mogę
> usłuszeć, że lodówka jest pusta i nic nie dostanę...

Znowu nie mam Lex-a pod ręką i nie bardzo mi się chce szukać, ale jest
gdzieś wprost wyartykułowany zakaz takich praktyk i Inspekcja Handlowa
nakłada mandaty za to, że w cennikach są potrawy czy artykuły, których
nie ma. Oczywiście, może się okazać, ze akurat w tej chwili się
skończyło, ale jak się nagle wszystkie potrawy skończą, to zacznie być
podejrzane. W ostateczności zawsze możesz się bronić przed sadem, a
wnosząc po wyroku z Częstochowy, to nawet to wygrać.

Prawda jest taka, że przepisy o konsumentach są nagminnie u nas
łamane, bo mało komu chce się o to pieniaczyć, a u nas nie ma tradycji
do poszanowania prawa dla samego jego szanowania. Ale to wcale nie
zmienia faktu, że w większości wypadków jeśli klient mądrze zadziała i
będzie mu się chciało, to przedsiębiorca jest na skazanej pozycji. I
może się zdziwić, że coś, co uważał za normalne przez wiele lat nagle
okazało się przestępstwem.

Osobiście znam przypadek, gdy za odmowę wystawienia faktury
sprzedawczyni i właściciel firmy (żądanie było najpierw skierowane do
sprzedawczyni, a potem do właściciela firmy) dostali wyroki
pozbawienia wolności w zawieszeniu i sporą grzywnę. A chodziło o coś
koło 50 zł. Początkowo prokurator to umorzył, a po zażaleniu niby dla
świętego spokoju wysłał z AO do sądu. I tu się mocno zdziwił nawet
prowadzący sprawę. Tak więc podchodził bym bardzo ostrożnie do
utartych zwyczajów w zakresie, w jakim naruszają jednak prawa osób
trzecich. po prostu tzw. ciemna liczba w tym zakresie jest ogromna.

Dotyczy to właśnie pomysłów w rodzaju przeszukiwania plecaków w
sklepach, sprawdzania pluci itd. Zresztą teraz mi do głowy przyszło,
że ciekawe co by zrobiła właścicielka tej knajpy w Częśtochowej, jakby
nasz kolega oświadczył, ze jest kobietą, tylko się przebrał za
mężczyznę. Kto broni kobiecie przebrać się za chłopa? A czy fakt, że
się przebrała powoduje, że do knajpy dla kobiet wejść nie może? To tak
na marginesie naszej dyskusji.

Reasumując w przeważającej większości wypadków osobiście - pomimo
świadomości, że sprzedawca narusza prawo i akurat posiadania przeze
mnie osobiście wiedzy i odpowiednich instrumentów prawnych
pozwalających na zareagowanie - po prostu wolę machnąć ręką i przejść
nad tym do porządku dziennego. W mieście w którym mieszkam, to załóżmy
jestem rozpoznawalny i kłopotów z tym nie ma.

Ale podczas urlopu nad morzem, to przy każdym zakupie mogłem zrobić
przysłowiowy "wynik", bo we Władysławowie nikt mi nie dał paragonu z
kasy fiskalnej ani nie wprowadzał tych sprzedaży do kasy. Nawet raz
zażartowałem do jednej sprzedawczyni ryb w smażalni, że chciałem
paragon na pamiątkę, to mnie ofuknęła, że ona lepiej wie, co ma robić.
No i niby w każdym wypadku popełniono przestępstwo. Wyobrażasz sobie,
co by było, jakbym chciał za każdym razem wszczynać odpowiednie
procedury? Jak już napisałem w mieście, w którym mieszkam zdarza się
mi to sporadycznie, ale już żona przykładowo się nieraz dziwi, że ona
w jakimś sklepie w życiu nie dostała paragonu, a za mną wręcz do drzwi
wybiegają, jakbym nie zabrał. Na tej podstawie mogę sobie jedynie
wyobrazić, że pewnie inne osoby mają taki sam problem.

I tak jest ze wszystkim w Polsce niestety. Prawo sobie, a życie sobie.