Użytkownik "Czapla" <k...@p...onet.pl> napisał w
wiadomości
news:1687.00000185.439c9d81@newsgate.onet.pl...

>> Jeśli w lufie umieścisz gwint, to pocisk musi wykonać pracę
"wejścia"
>> w ów gwint oraz część energii zużyje na nabranie energii obrotowej.
> Weź wiertło widiowe i młotek. Przystaw wiertło do muru i stuknij
parę
> razy młotkiem (w wiertło, nie w palce). Potem umieść to samo
wiertło w
> wiertarce i przyłóż do muru w innym miejscu. Pokręć trochę
wiertarką
> część energii zużywając na ruch obrotowy a część na docisk. Ale
tak,
> żeby cała ta energia była stała - równa tej od młotka. Potem
porównaj
> obie dziury. Albo weź talerz i rzuć nim tak jak dyskobol, bez
> wprowadzania talerza w ruch obrotowy. Później złap palcami za
krawędź
> talerza i rzuć go słabiej, ale tak żeby się kręcił w locie. Który
> talerz poleci dalej? Ja nie mogę przeprowadzić takich
eksperymentów, bo
> żona już wytłukła wszystkie talerze :). Ale są takie plastikowe
kółka -
> zabawki dla dzieci.

I co by Ci tu odpisać? Talerz kręcący się wokół osi poleci dalej, bo
dzięki siłom żyroskopowym będzie się zachowywał jak skrzydło, w
przeciwieństwie do tego rzuconego normalnie, który zadziała jak
spadochron. Rzecz oczywista, tyle, że z pociskiem mająca niewiele
wspólnego, albowiem nie jest mi znana amunicja strzelecka
wykorzystująca do zwiększenia zasięgu aerodynamiczną siłę nośną.

Przykład z wiertłem i młotkiem wskazuje na to, że w ogóle nie
zrozumiałeś tego, co napisałem. A więc mały wykład. W chwili spalenia
ładunku prochowego w przewodzie lufy powstaje energia, która poprzez
napór ciśnienia na dno pocisku nadaje temu ostatniemu energię. Dla
celów dowodowych przyjmujemy, że strzelamy amunicją mającą jednakowy
ładunek prochowy. Oczywiście w grę wchodzi sprawność, tym nie mniej w
pierwszym stopniu przybliżenia spokojnie możemy przyjąć, że energia
przekazana pociskowi z jednakowego ładunku będzie niezależnie od
konstrukcji broni i pocisku jednakowa.

Dla niewirującego pocisku energię wylotową możesz policzyć ze słynnego
wzoru:

2
m * V
E = Ek + Ep = ------- + m * g * h
2

Dla wirującego pocisku, zakładając, ze nie ma w lufie gwintu, tylko
mamy skośne nacięcia na zewnętrznej powierzchni to samo równanie
przybierze postać:

2 2
m * V J * w
E = Ek + Ep + Ew = ------- + m * g * h + -------
2

Jako, że z założenia energia dostarczona pociskowi w obydwu
przykładach jest jednakowa, zatem jak łatwo zauważyć jedyną zmienną,
mogącą ulec zmianie jest prędkość wylotowa i będzie ona mniejsza. Nie
chce mi się liczyć o ile, bo to większego sensu nie ma. Na oko widać,
że bedzie mniejsza.

Ponieważ jednak masa pocisku jest niewielka, a przede wszystkim jego
promień stosunkowo mały, tak więc jego moment bezwładności (J) będzie
niewielki i myślę, że spadek owej prędkości bedzie również niewielki,
a w zasadzie pomijalnie mały. Ponieważ zyskuje się z kolei na
niekoziołkowaniu pocisku w locie, a więc tym samym zmniejszeniu jego
oporów powietrza, to w globalnym bilansie faktycznie nadanie ruchu
obrotowego pociskowi zwiększa jego zasięg.

A teraz zastanówmy się, co się stanie, gdy zastosujemy w lufie gwint.
Ano do równania na energię musimy jeszcze dopisać pracę odkształcenia
pocisku zagłębiającego się w gwint (P).

E = Ek + Ep + Ew + P

Pracy P wyliczyć teoretycznie nie sposób i trzeba ją zbadać na
stanowisku, ale jako że ujemna nie będzie, toteż w stosunku do pocisku
wirującego któremu ruch wirowy nadano bez odkształcenia teoretycznie
prędkość wylotowa nieco zmaleje.

Jaki z tego wniosek: O ile można nadać pociskowi wystarczająca
prędkość obrotową by nie koziołkował na maksymalnym planowanym zasięgu
strzału bez gwintowania lufy, to osiągamy z gładkiej lufy większy
zasięg.

> Fizyk ze mnie żaden, ale przecież w tym ruchu obrotowym jest
> zmagazynowana kupa energii. Zobacz ile czasu kręci się taki
dziecięcy
> bączek...

A pewnie, że jest, choć w pocisku, to w sumie żadna. Tyle, że energia
ta jest skierowana w niewłaściwym kierunku że tak napiszę, choć to nie
jest ścisłe. Energia ta nie wykona pracy zwiększającej zasięg. Ona
może zapobiec koziołkowaniu w locie i pośrednio zmniejszyć opory
powietrza, a tym samym wydłużyć zasięg. Być może ma jakieś niewielkie
znaczenie przy przebijaniu przeszkody, przy czym niekoniecznie
zwiększy ową przemijalność.

> Co przy prędkości ca 1000 m/s ma niebagatelne znaczenie, gdyż opór
> powierza rośnie nieproporcjonalnie prędzej niż szybkość pocisku.
Chyba
> nawet w kwadrat, głowy nie dam. To obliczali już spece od
samochodów i
> aerodynamiki.

Wzory stosowane przy samochodach nic tu Ci nie pomogą, albowiem w
wypadku pocisku karabinowego przekraczasz liczbę Reinolds'a i masz do
czynienia z przepływem turbulentnym, podczas gdy wzory z Cx i
kwadratem prędkości dotyczą przepływu laminarnego. Ale oczywiście masz
rację, że zapewnienie stabilizacji w locie ma kluczowe zadanie dla
oporów ruchu. Tyle, ze można to rozwiązać niekoniecznie ruchem
wirowym. Czy wiesz, że lufy czołgowe są gładkie?

> Prawie wszystkie wynalazki wydawały się współczesnym dziwne. Jeden z
> królów Sparty zobaczywszy katapultę powiedział, że położono kres
męstwu
> człowieka.

Po cóż tak daleko sięgać. W średniowiecznej Japonii, gdzie kultywowano
męstwo, z tych samych przyczyn powstrzymywano się w średniowieczu
przed użyciem broni palnej. Polecam lekturę książki Shogun (tej od
filmu, tyle, że w filmie ten wątek wygaszono, a w książce fajno
opisano). Tylko co to w nosi do naszej sprawy? Chciał bym zrozumieć
sens takiego rozwiązania po prostu. Gdyby to było takie nowoczesne, to
raczej by się przyjęło w powszechnym stosowaniu.

>> Poza tym nie bardzo sobie wyobrażam technologię wykonania takiej
lufy
>> bez zastosowania przewężenia jej końca.
> Jakbyś obejrzał pistolet Strąpcia, nie dziwiłbyś się już niczemu.
Lufa to
> przecież tylko walec powietrza oblany żelazem :)

A wiesz jak się wykonuje gwint w lufie? Chodzi o technologię
wykonania. Narzędzie skrawające musi mieć tzw. wybieg.Nie mam pomysłu,
jak to rozwiązać przy częściowym gwintowaniu walca nie stosując karbu.
Poza tym skoro pocisk mieści się w lufie na odcinku cylindrycznym, to
nie widzę powodu, by się miał w gwint "zazębić". Reasumując to moim
zdaniem - bo nie badałem takiego rozwiązania - wpływ gwintu w lufie na
ruch wirowy pocisku będzie znikomy.