W dniu 2017-12-25 o 07:07, Robert Tomasik pisze:
> W dniu 25-12-17 o 00:21, Liwiusz pisze:
>
>>> Nie śledziłem tematu. Czyli 30 lat od śmierci właścicieli, którzy
>>> zaginęli podczas wojny nieruchomości przeszły przez zasiedzenie.
>> Na kogo miały by przejść te nieruchomości?
>>
> Ktoś tym przecież zarządzał. Ktoś w tych domach mieszkał.

Mieszkali ludzie wynajmujący od miasta, czyli podstaw do zasiedzenia
przez nich nie ma.

> Może na gminy
> po prostu.

A to już kwestia techniczna - czy osoby pokrzywdzone dekretem Bieruta
dostaną odszkodowanie w naturze, czy w pieniądzu. Widocznie uznano, że
państwa nie stać na wypłacanie pieniędzy.

Dodajmy, że uznaje się, że odebranie im kamienic było niezgodne nawet z
dekretem Bieruta. Ten bowiem dopuszczał ustanowienie wieczystego
użytkowania prawowitym właścicielom, jeśli użytkowanie przez nich gruntu
byłoby niesprzeczne z planem zagospodarowania terenu. Właściciele takie
wnioski często składali (mieli na to 6 miesięcy od wydania dekretu), a
nieruchomości nie odzyskiwali pod byle pretekstem.

Obecnie, po uznaniu w indywidualnych przypadkach wydania decyzji w
sprawie dekretu Bieruta niezgodnie z prawem, grunt wraca do właścicieli
(spadkobierców), ale tylko wówczas, jeśli jest jeszcze we własności
gminy. Trudno też, aby w przeszłości gminy myślały o "zasiadywaniu"
nieruchomości, skoro nie było ku temu podstaw - wszak były oficjalnymi
właścicielami.

> Albo te dziwne Zrzeszenia Właścicieli Nieruchomości. Nie
> ważne na kogo, ale wracanie do tematu po niemal wieku też mądre nie jest.

Nie ma nic złego w naprawianiu zaszłych krzywd. I tego, że komunizm to
jedna wielka krzywda.

Bolszewika goń, goń, goń! :)

--
Liwiusz