Robert Tomasik wrote:

> Oczywiście, że tak. Ale wystarczy w tym wypadku, ze ochrona miała taki
> zamiar. Udać się to już niekoniecznie musi, bo łapanie pląsającego
> faceta spadającego z tych 2-3 metrów takie proste nie jest i
> niekoniecznie musi się powieść z samej zasady.

Zgoda, niemniej jednak takowy zamiar musiałby być dość widoczny dla
ewentualnych świadków.

>> Natomiast jeśli daszek był solidny a tańczący osobnik psuł tylko
>> ochroniarzowi wrażenie estetyczne, to było to ostre przegięcie.
>
> Nasz pląsający osobnik, jego partnerka, albo w najgorszym wypadku
> obydwoje mogli również komuś na głowę przypadkowo spaść. Nawet bez

"A gdyby tędy przechodziła wasza matka?"

Gdybać sobie możesz, ale (1) wystarczyło ostrzec innych o ryzyku
spadających ludzi i (2) wyłączyć na chwilę muzykę, żeby pląsający usłyszał.

> specjalnego zamiaru uczynienia komuś krzywdy, kilkadziesiąt kilogramów
> wierzgającego mięsa spadającego na głowę stanowi realne zagrożenie, nie
> tylko dla zdrowia, ale i dla życia przechodnia. Skoro wezwania do

Dlaczego pomijasz taki detal, że do spadnięcia na ziemię potrzebował
"pomocy" a sam z siebie jakoś nie mógł spaść?

> zejścia z daszku były nieskuteczne (bo nie słyszał) to interwencja była

Znaczy się wg. ciebie lepiej jest zaryzykować życiem człowieka, niż
ruszyć ochroniarską dupę i wyłączyć na chwilę nagłośnienie?

> generalnie zasadna. Czy akurat sposób był słuszny, to już trudno
> powiedzieć i trzeba by było znać dokładnie przebieg zdarzeń. Znienacka
> go przecież jednym szarpnięciem z tego daszka nie zwlókł, bo jakoś sobie

Zależy, jak pociągnął.

> tego technicznie nie wyobrażam, a więc można założyć, że chwilę to
> trwało. A zatem już nasz osobnik nie mógł mieć wątpliwości, że
> ochroniarzowi się jego zachowanie nie podoba. Sądzę, że gdyby
> powiedział, że już sam schodzi, to nikt by go za nogę nie ciągnął, bo i
> po co. Pewnie doszło do klasycznej przepychanki, podczas której
> ochroniarz nie opanował szarpiącego się i ten był uprzejmy grunt
> "pocałować" w czasie, gdy ochroniarz po prostu go z dachu ściągał.

Teoretycznie jest to prawdopodobne, ale tutaj zakładasz kłamstwo tańczącego.

> Nawet jeśli mój opis nieco odbiega od stanu faktycznego - bo znowu piszę
> na podstawie wielu podobnych zdarzeń, a nie znajomości tego konkretnego
> - to i tak spokojnie ochroniarz sąd w razie potrzeby do powyższego
> przekona. W konsekwencji odpowiedzialność karna moim zdaniem w grę nie
> wchodzi.

Wiesz, jak mamy się powoływać na wiedzę z innych zdarzeń, to ja z kolei
mogę śmiało twierdzić, że równie prawdopodobne jest, że ten ochroniarz
to był jakiś tępy mięśniak z mózgiem zniszczonym sterydami, któremu się
nudziło a poza tym od dawna nikomu krzywdy nie zrobił i go nosiło.

> Otwarta pozostaje odpowiedzialność cywilna. Zastosowanie tu może mieć
> art. 423 kc, o ile faktycznie nasz tancerze realne zagrożenie dla kogoś
> lub czegoś stanowił. Działanie polegające na ściągnięciu tańczącego z

O ile.

> daszku w celu ochrony owego daszka spokojnie można uznać za działanie w
> obronie koniecznej. Ale jeśli daszek był na tyle solidny, że załamanie

Twierdzisz, że daszek stanowi dobro istotnie wyższe od ludzkiego zdrowia
lub życia?

> się mu nie groziło, to sprawa się faktycznie komplikuje. Ale i tu
> uważam, że wobec faktu, że działania ochrony bezprawne nie były (użycie
> siły fizyczne, o ile było poprzedzone wezwaniem do zachowania zgodnego z
> prawem było w opisanym wypadku zasadne, bowiem tancerz stanowił
> zagrożenie dla siebie i osób postronnych), a szkoda została spowodowana

Primo: jak udowodnią, że w ogóle wzywali?
Secundo: jeśli daszek był solidny, to zagrożenie stanowiłby tańcząc i na
balkonie albo innym tarasie. Więc o kant odwłoka potłuc taki argument.

> sprzecznym z prawem zachowaniem pokrzywdzonego, to właśnie pokrzywdzony
> ponosi za to winę, a nie pracownik ochrony. By ewentualnie na ochronę
> przerzucić odpowiedzialność, należało by dowieść, że celem działania
> pracownika ochrony było spowodowanie uszkodzenia ciała tancerza, a nie
> zapobieżenie dalszemu tańcowi na dachu i związanemu z tym zagrożeniu,
> co. moim zdaniem w praktyce jest niewykonalne, o ile nie istnieją jakieś
> nieopisane przez twórcę wątku okoliczności.

Aha, czyli jakby ochroniarz zaczął np. strzelać i go zabił, to też nie
byłby winny, bo może tylko chciał w ten sposób zwrócić na siebie uwagę
tancerza i tylko nieszczęśliwie źle trafił?