> Na podstawie mojego doswiadczenia
> zyciowego i intuicji :>

smutne, że tak uważasz, bo w szkole obowiązują inne reguły co do wystawiania
ocen (chodź Twoje są nie złe mniej byłoby papierkowej roboty :) )

> A Ty chcesz urzywac sily w postaci prawa,
> przeciez spowodujesz tym u tej dziwczyny
> jeszcze wieksza flustracije i gniew.
> Ja rozumien ze bluzgi Cie dotknely,
> to normalne. Najlepiej porozmawiaj z nia
> (jesli bedzie sie dalo a tj jesli ona bedzie chciala)
> i powiedz jej ze sprawila Ci przykrosci,
> ze powinna Cie przeprosic, ze jesli
> czuje sie pokrzywdzona ocena to moze
> to powiedziec kulturalnie itd,
> mozesz ale to nie na poczatku rozmoy,
> zagrozic ew konsekwencjami (to gdybys uwazala
> ze to da doby skutek - nie w celu odwetu)

> Sila tu w tym miejscu ze Ty jestes dorosla,
> masz wladze

chyba dawno byłeś w szkole, bo ja nie mam żadnej władzy, te czasy juz
minęły, że nauczyciel robi co chce, no chyba, że w szkole średniej albo na
studiach - tam podobno jeszcze tak jest.

>
>
>
> > > Moja rada w tej sytuacji:
> > > ZASTANOW SIE NAD SOBA.
> >
> > ale to, że ktoś mnie tak traktuje nie świadczy źle o mnie a o nim!
>
> Zdecydownie, ale zdradze Ci jedna tajemniece:
> co zasiejesz to zbierac bedziesz.

Twoje słowa: "Nic takiego nie napisalem,
dziwczyna (uczennica) moze doznaje przemocy
w domu, na podwurku czy wreszcie w szkole.
A zadaniem pedagoga jest pomoc takiej
osobie poradzic sobie z agresja innych
w stosunku do niej i rowniez z agresja
ktora w niej sie rodzi." zatem mam zbierać co zasiałam czy walczyć z jej
upadkami spowodowanymi czymś innym.




> Ja osobiscie potrafie roznych ludzi, moim zachwaniem
> spowodowac zeby oni sami byli dla mnie mili lub
> przeciwnie zeby lecialy gromy.

jesteś nauczycielem? mam doczynienia z młodzieżą? jeżeli nie, to idź na
lekcję do gimnazjum najlepiej 2 klasa i powiedz, co zrobiłeś, żeby oni byli
dla Ciebie mili.


>
> Naprawde zrob uczciwy rachunek sumienia wg
> tej dziwczyny. Czy zawsze bylas wzgledem niej
> uczciwa, kulturalna, traktowalas ja z szacunkiem ?

Jestem uczciwa, nie rzucam w uczniów obelgami. Czasy w szkole się zmieniły,
ja wybrałam ten zawód z powołania i jest mi w nim dobrze. Już nie jest tak,
że nauczyciel to święta krowa, której nikt nie może ruszyć, wiesz jak jest:
przychodzi rodzic albo i więcej, mówi ta Pani źle uczy bo stawia za niskie
oceny uczniom i wylatuje ze szkoły. Ten zawód też dotknęło bezrobocie,
miejsc coraz mniej nauczycieli więcej.
Ja do tej pory nie spotkałam się z poważnymi pretensjami rodziców grożącymi
mi utratę pracy, więc myślę, że nie jest ze mną źle, a to jest normalne, że
człowiek zastanawia sie nad sobą i swymi krokami w życiu, szczególnie gdy
uczy młodzież i ma jakiś wkład w jej wychowanie.

Beata