Użytkownik "Beata" <b...@o...pl> napisał w wiadomości
news:bcbot2$6h6$1@news.onet.pl...
>
> > Na podstawie mojego doswiadczenia
> > zyciowego i intuicji :>
>
> smutne, że tak uważasz, bo w szkole obowiązują inne reguły co do
wystawiania
> ocen (chodź Twoje są nie złe mniej byłoby papierkowej roboty :) )
>
> > A Ty chcesz urzywac sily w postaci prawa,
> > przeciez spowodujesz tym u tej dziwczyny
> > jeszcze wieksza flustracije i gniew.
> > Ja rozumien ze bluzgi Cie dotknely,
> > to normalne. Najlepiej porozmawiaj z nia
> > (jesli bedzie sie dalo a tj jesli ona bedzie chciala)
> > i powiedz jej ze sprawila Ci przykrosci,
> > ze powinna Cie przeprosic, ze jesli
> > czuje sie pokrzywdzona ocena to moze
> > to powiedziec kulturalnie itd,
> > mozesz ale to nie na poczatku rozmoy,
> > zagrozic ew konsekwencjami (to gdybys uwazala
> > ze to da doby skutek - nie w celu odwetu)
>
> > Sila tu w tym miejscu ze Ty jestes dorosla,
> > masz wladze
>
> chyba dawno byłeś w szkole, bo ja nie mam żadnej władzy, te czasy juz
> minęły, że nauczyciel robi co chce, no chyba, że w szkole średniej albo na
> studiach - tam podobno jeszcze tak jest.
>
> >
> >
> >
> > > > Moja rada w tej sytuacji:
> > > > ZASTANOW SIE NAD SOBA.
> > >
> > > ale to, że ktoś mnie tak traktuje nie świadczy źle o mnie a o nim!
> >
> > Zdecydownie, ale zdradze Ci jedna tajemniece:
> > co zasiejesz to zbierac bedziesz.
>
> Twoje słowa: "Nic takiego nie napisalem,
> dziwczyna (uczennica) moze doznaje przemocy
> w domu, na podwurku czy wreszcie w szkole.
> A zadaniem pedagoga jest pomoc takiej
> osobie poradzic sobie z agresja innych
> w stosunku do niej i rowniez z agresja
> ktora w niej sie rodzi." zatem mam zbierać co zasiałam czy walczyć z jej
> upadkami spowodowanymi czymś innym.

Jestes nauczycielem/pedagogiem, tak ?
To masz walczyć z calym złem, którego ona
doswiadczyla. Walcz ze złem które jest w niej
NIE walc z nią !!!
Pomoc jej poradzic sobie z
przemoca, której doznaje i z agresją która
sie w niej rodzi.
Pisząc o "sianiu" miałem na myśli szerszy,
społeczny kontekst, nikt nie jest akresywny, bo
tak. Agresja zawsze (poza chorobą psychiczna
- to w sumie też jakiś powód ale innego rodzaju)
ma swój powód na zewnątrz.


> > Ja osobiscie potrafie roznych ludzi, moim zachwaniem
> > spowodowac zeby oni sami byli dla mnie mili lub
> > przeciwnie zeby lecialy gromy.
>
> jesteś nauczycielem? mam doczynienia z młodzieżą? jeżeli nie, to idź na
> lekcję do gimnazjum najlepiej 2 klasa i powiedz, co zrobiłeś, żeby oni
byli
> dla Ciebie mili.

Nie jestem nauczycielem, mam jednak swoje dziecko
i na podstawie doświdczeń z nim ale innych też to wszystko
pisze. Mam kontakt z innymi dziećmi choćby na podwórku.
Dobrze widać, które z nich maja problemy z agresją (nie są jak
to niektórzy określają "wredne"). Stanowczością i spokojem
udaje mi się "wymusić" na nich zachowania prospołeczne,
mimo że aż gotuje sie w nich aby kopnąć kolege albo
sypnąć piaskiem w oczy. Ja się gotuje to oczywiście
zdarzy się że wykipi ale to przecież normalne i nie zamierzam
się tym przejmować że pomimo tego że ja jestem względem dziecka
OK to pomimo to ono sypnie mi piaskiem w twarz. Nie mam do
niego pretensji bo wiem że ktoś go tego agresywnego zachowania
nauczył (najprawdopodobniej rodzice).
Ja na szczęscie nie musze dbać o to żeby zachować prace,
bo mam kontakt z tymi dziecmi w ramach czasu spędzanego
z synem. Nie obchodzą mnie więc skargi rodziców.

Mam też takie doswiadczenia jak np. jade autobusem
i mam wrażenie że Pan obok stara sie dostac do moich
kieszeni. Wrażenie z czasem zmienia się w pewność.
Daje mu o tym subtelnie znać. Nic to nie daje.
Nadal zupełnie nieudolnie próbuje mnie okraść.
W końcu tak natrętnie patrze mu w twarz i pobłażliwie
się uśmiecham że i on wybucha śmiechem.
Ja po nawiązaniu tego wzrokowego kontaktu
mowie: "Kiepsko, b. kiepsko", on udaje że niby
nie wie o co mi chodzi, ale robi sie czerwony
i ucieka w drugi koniec autobusu - jest mu po
prostu wstyd (w autobusie jest duzo ludzi i zorientowali
sie w czym rzecz).
Czy Twoim zadaniem lepiej by było i dla mnie i dla niego
i w ogole dla spolecznstwa jakbym:
- udawal ze nic sie nie dzieje ?
- wezwal policje i domagal sie surowej kary ?

Postąpiłem jak wyżej opisane i uważam że to rozwiązanie
chyba najlepsze. Ja mam swoje kieszenie ok, on
dostal lekcje, policja, prokuratura, sad nie produkuja
kg papierow, co wiecej inni pasazerowie zobaczyli że
można tak zareagować - sam ważyłem swoje zachowanie
bo Pan był troche ode mnie starszy i wiekszy (mógł mieć
też kolegów), więc mogłem dostać jeszcze "w ramach
promocji" po ryju.



> > Naprawde zrob uczciwy rachunek sumienia wg
> > tej dziwczyny. Czy zawsze bylas wzgledem niej
> > uczciwa, kulturalna, traktowalas ja z szacunkiem ?
>
> Jestem uczciwa, nie rzucam w uczniów obelgami. Czasy w szkole się
zmieniły,
> ja wybrałam ten zawód z powołania i jest mi w nim dobrze. Już nie jest
tak,
> że nauczyciel to święta krowa, której nikt nie może ruszyć, wiesz jak
jest:
> przychodzi rodzic albo i więcej, mówi ta Pani źle uczy bo stawia za niskie
> oceny uczniom i wylatuje ze szkoły. Ten zawód też dotknęło bezrobocie,
> miejsc coraz mniej nauczycieli więcej.
> Ja do tej pory nie spotkałam się z poważnymi pretensjami rodziców
grożącymi
> mi utratę pracy, więc myślę, że nie jest ze mną źle, a to jest normalne,
że
> człowiek zastanawia sie nad sobą i swymi krokami w życiu, szczególnie gdy
> uczy młodzież i ma jakiś wkład w jej wychowanie.

Jeśli nie masz sobie nic do zarzucenia to już dużo.
Nie frustruj się jednak tym, że mimo tego iż jesteś
w porządku jakieś dziecko Cię zaatakuje. Atakuje Ciebie
bo może intuicyjnie wie że jesteś "słaba" i może na Tobie
wyładować agresje, która powstała gdzieś indziej np. w domu.
Ty jesteś dorosła co więcej Ty jesteś pedagogiem,
Ty masz być autorytetem a nie paniusią, która szuka pomocy
u prokuratora bo dostała niemiłego emalia.
Dla mnie sam pomysł szukania prawnych (prawnokarnych)
możliwości w takiej sytuacji jest żałosny.


Pozdrawiam,
Tomek