Patryk Włos pisze:
>>> [...]
>>> W przypadku telemarketingu telefonicznego, każda próba dotarcia do
>>> pojedynczego odbiorcy wiąże się z pracą człowieka, zatem koszty są o
>>> wiele bardziej współmierne do efektów.
>>
>> Dobrze. Ale czy ta różnica (różnica kosztów) tłumaczy inne traktowanie
>> obu zjawisk przez prawo? Czy gdyby spamer komponował inną treść dla
>> każdej swojej "ofiary" przestałby być spamerem?
>
> Nie tłumaczy, ale zauważ, że prawo, a już szczególnie w częściach
> dotyczących zaawansowanych technologii, układane jest z reguły doraźnie.
> Czyli ktoś z "ekspertów" zacznie w końcu zauważać jakieś zjawisko, co
> pociąga za sobą jakieś analizy itp., a w końcu również proces legislacyjny.

Czyli mam mieć nadzieję, że podobna analiza zostanie przeprowadzona
względem telemarketingu?

>>> A zaradzenie dlatego, że w takim przypadku pozostałe 99.99% odbiorców
>>> jest wkurwionych - natomiast w przypadku telemarketingu koszty są na
>>> tyle duże, że _generalnie_ odbiorcę się jednak stara profilować i
>>> docierać bardziej zaawansowanymi metodami.
>>
>> No więc w moim przypadku te "zaawansowane metody" to dobranie "ofiary"
>> na podstawie miejsca zamieszkania. Codziennie oferowane są mi towary,
>> które sprzedawane są na pewnym "pokazie" w moim mieście (najczęściej
>> wełniane kołdry), na który zresztą jestem zapraszany. Czy takie
>> "profilowanie" oferty tymi "zaawansowanymi metodami" tłumaczy
>> legalność ich działania?
>
> To porównaj to teraz z ofertami sprzedaży pewnego lekarstwa na V, które
> lecą czasem nawet dziesiątkami/setkami milionów, a jedyne zmiany w nich,
> to drobne, losowe modyfikacje treści pod kątem niewykrywania serii
> takich samych listów przez wynalazki antyspamowe typu DCC.

Wiesz, ja jestem z tych "technicznych". Mam ogólne pojęcie, jak działają
te mechanizmy. Nie mogę jednak zrozumieć, jak chyba każdy normalny
człowiek, aspektu etycznego tego typu działań. I nierównego traktowania
przez prawo dwóch zjawisk o podobnej naturze.

> Ach, no i właśnie: zanim zaczęto walczyć ze spamem legislacyjnie,
> walczono z nim czysto technicznie, przez odpowiednie oprogramowanie.
> Spamerzy zaczęli to oprogramowanie świadomie omijać, świadomie
> wkurwiając 99.9% odbiorców, byle tylko znaleźć te swoje 0.01% jeleni,
> telemarketerzy tego nie robią - jedyną przyczyną "nękania" jest po
> prostu burdel w ich własnej dokumentacji.

Robią dokładnie to samo. To nie jest burdel, to zamierzone działanie.
Jaki procent z całego obdzwonionego miasta myślisz skusi się na
wspomniane wcześniej wyroby wełniane? 5%? 1%? A może mniej? Nie trzeba
być geniuszem aby oszacować, że dla większości będzie to podobnie jak
dla mnie niechciana informacja reklamowa, którą ja najzwyczajniej
zwykłem nazywać spamem.

Kolega zakłada u mnie w mieście własny biznes - usługi kateringowe.
Myślisz, że powinien chwycić za książkę telefoniczną i obdzwonić pół
miasta? I co by było, gdyby każdy postępował w ten sposób?

Reklama przybiera coraz bardziej agresywne formy i nie wiedzieć czemu
jest na to społeczne przyzwolenie (a przynajmniej zobojętnienie). I
dopóki tak dalej będzie nic się nie zmieni - powiedziałbym raczej, że
problem się pogłębi.

Dla mnie niechciana ulotka reklamowa na wycieraczce to samo co rzucona
butelka od piwa czy ugaszony papieros. Muszę się schylić, podnieść i
wrzucić do śmieci. Nie wiem, czemu traktowane jest to inaczej, niż
zwyczajne śmiecenie. Nie wiem też, czemu niechciane informacje
dostarczane inną drogą niż droga elektroniczna nie są traktowane w
kategoriach spamu.

--
Tomasz "Eluś" Elendt :: http://geekspace.pl