On Tue, 24 Aug 2010, MZ wrote:

> W dniu 2010-08-24 23:06, Andrzej Lawa pisze:
>
>>> 2. jeśli kupujący zastaje osobę (formalnie już nie lokatora) która nie
>>
>> ROTFL
>>
>> Lokator to lokator
> - mieszka to jest lokator. Niezależnie od meldunku.
^^^^^^^
^^^^^^^
> To idąc takim tokiem myślenia należy po prostu szukać mieszkań, których
> właściciele np. wyjeżdżają na dłuższy czas, włamać się tam i wymienić
> zamki a policji jak przyjedzie (jeśli przyjedzie, oni się nie spieszą)
> powiedzieć że się właśnie wprowadziło ?:) Bo do tego sprowadza się
> zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego. Nie no proszę Cię ...

Wzajemnie :)

> Właśnie
> zlikwidowałeś pojęcie "dziki lokator".

Nie, nie zlikwidował.
To sąd będzie ustalał dwie rzeczy:
- czy miało miejsce "zamieszkiwanie". Nie każdy pobyt jest
"zamieszkiwaniem", w szczególności pobyt włamywacza może
nie mieć takiego charakteru. A Ty przyjąłeś że sama obecność
w danym miejscu wystarcza (może stanowić problem dla strony
przeciwnej jako *poszlaka* zamieszkiwania, ale nie przesądza
o nim)
- czy miał miejsce "niezwłoczny sprzeciw", w tym "biorąc pod
uwagę okoliczności". Na przykład fakt wyjazdu na 3 tygodnie.
Ów "sprzeciw" należy rozumieć jako wykonywanie "prawa do
samoobrony" wg art.343 KC

Jeśli powyższe warunki są spełnione w kierunku "było zamieszkiwanie"
i "brak niezwłocznego sprzeciwu", to tak, wychodzi że masz lokatora
(i problem).

> Poza tym właśnie sprzedałeś
> patent wszelkim złośliwcom - jeśli podpadł Ci wynajmujący to na
> odchodnym nie zapomnij postawić okolicznym żulkom kilka win, zebrać ich
> dowody osobiste i zameldować ich w opuszczanym lokalu. Wg Ciebie
> przecież można, a właściciel będzie ich potem szukać do us... śmierci,
> a przynajmniej kilka miesięcy zajmie mu wymeldowanie administracyjne. No
> chyba że któryś żulek postanowi jednak zamieszkać tam, zawsze możesz
> spytać i zostawić mu dorobiony komplet kluczy. Będzie wg Ciebie nie do
> ruszenia.

A skąd Ty wywiodłeś tezę, że Andrzej sugeruje jakiekolwiek prawo na
podstawie *zameldowania*, skoro pisał najwyraźniej co innego
(z tezą odwrotną do tego co sugerujesz)?

>> Nie musi. Wystarczy, że przedstawi fakt bycia lokatorem.
> Tzn co, jestem tu i teraz to znaczy że jestem lokatorem?

Nie.
Możesz być gościem dajmy na to.
Albo włamywaczem.
I meldunkowi nic do tego :)

> Patrz wyżej.

Patrzę widzę, że mieszasz "pobyt" z "zamieszkiwaniem".
Sam pobyt *nie* wystarcza do stwierdzenia bycia lokatorem, natomiast
*ciągły* pobyt, oznaki załatwiania "spraw życiowych" :P itede
już tak.
A zameldowanie to wyrokiem sądu najwyższego zostało jasno
zinterpretowane jako formalność (z czym któś z grupowiczów
jak widzę nie może się pogodzić - a co do "praktyki" to
o tyle zgoda, że również tu na grupie pojawiły się głosy
sugerujące że owa "praktyka" może być sprzeczna z prawem,
przypominam sobie akurat kwestię spadku - chodziło o wydanie
[a raczej *nie*wydanie] kluczy małoletniej spadkobierczyni,
podczas kiedy dopuszczono do władania lokalem przez jej ciotkę,
siostrę zmarłej, czy jakoś podobnie).

> Jeśli w omawianym przypadku teściowa:
> 1. przekonałaby jakoś kupującego, że dostanie pusty lokal bez lokatorów
> do dnia... jeśli podpisze umowę przyrzeczoną
> 2. zabrała dowód synowej (ta akcja śmierdzi), wymeldowałaby jako
> właściciel siebie i całą resztę, zapakowała wszystkie graty na meblowóz
> i przeprowadziła siebie i synową z dziećmi do nowych mieszkań, które w
> międzyczasie by nabyła
> 3. wychodząc ze starego mieszkania zmieniłaby zamki i dała klucze
> kupującemu który czekałby tam na nią
> 4. zebrała sąsiadów i ogłosiła wszem i wobec że właśnie się wszyscy
> wyprowadzają a od dziś mieszkają tu państwo X stojący obok
>
> to kupujący ma szansę nie umoczyć. Oczywiście będzie potem wielka
> awantura z synową, ale to jest nie do uniknięcia w żadnym z wariantów.
> Mimo wszystko pewnie nie skończyłoby się w sądzie. Przeliczając to na
> kasę (a fuj, materialista ze mnie) wychodzi taniej niż strata
> kilkudziesięciu tysięcy złotych + i tak awantura. Ponadto już pisałem,
> jak z taką synową należałoby postąpić.

A to jest osobna sprawa i nijak nie polemizuję (w szczególności
z faktem, że lokator musi zaakceptować fakt iż jak się uprze
żeby zostać to zostanie najemcą, nie ma prawnej możliwości
"urzędowego" wymuszenia korzystania przez użyczenie "bo dotąd
tak było", a faktyczne wymuszenie "bo ja nie mam dochodów"
jest jednak uciążliwe dla zobowiązanego).
Odniosłem się tylko do dziwnie wyglądającej uwagi, w której oponujesz
przeciwko zdaniu Andrzeja, kiedy on wyraził zdanie przeciwne.

pzdr, Gotfryd