Robert Tomasik wrote:

> No ale art. 315§2 kpk wielkiego wyboru Policji w tej materii nie
> pozostawia. Natomiast przed ujawnieniem tajemnicy może ewentualnie
> chronić art. 225 kpk. Oczywiście w ograniczonym zakresie. Tu ewentualne

Zakres pikuś. Gorzej, że na takie dictum funkcjonariusz weźmie całe
pudło w celu przekazania (zgodnie z 255) prokuratorowi lub sądowi... I
też d*.*pa zbita.

> pretensje można mieć do ustawodawcy. Choć przyjęte w Polsce rozwiązanie

Oj, nie tylko o to ;->

> jest - o ile się orientuję w tej materii - zgodne z międzynarodowymi
> standardami w tym zakresie.

"Międzynarodowe standardy" (czy może raczej standardy z USA) to dyktat
narzucony przez pazerne korporacje.

>> Przy poszukiwaniu skradzionego przedmiotu może pokazać palcem "o, to
>> moje!", ale jak zacznie szukać "swoich" programów w komputerze
>> podejrzanego, to może "przypadkiem" zapoznać sie z jakimiś ważnymi
>> informacjami. I jeśli potem się okaże, że niczego nielegalnego nie
>> znaleziono, to kto mu pamięć wykasuje, hmm? ;)
>
> Takie ryzyko faktycznie istnieje.

I skoro ja na to wpadłem, to na pewno wpadli na to różni tacy, którzy
mogą spróbować zrobić to w rzeczywistości.

I w ten sposób duża korporacja mająca "chody" może spokojnie wyrżnąć
konkurencję.

>> OIDP sam kiedyś coś pisałeś, że nie podawanie na żądanie funkcjonariusza
>> dokonującego przeszukania haseł do zaszyfrowanych danych to dopraszanie
>> się o zabranie sprzętu "do ekspertyzy".
>
> Dokładnie tak.

No i co teraz? Uderzać do RPO, żeby rzucił inicjatywą w legalizujące
"polowania na czarownice" przepisy?

>> Obawiam się, że mamy tu przykład nienadążania prawa i możliwości
>> technicznych oraz kwalifikacji policji za techniką...
>
> Osobiście uważam, że w wypadku przeszukania za oprogramowaniem,
> nadużyciem jest zabezpieczanie całego komputera. Dowodem w sprawie jest
> przecież nie komputer jako przedmiot, a zawartość nośników pamięci.

Z tym się zgadzam: _zawartość_. Czyli to przeszukujący powinni mieć
właściwe wyposażenie i wiedzę konieczne do sporządzenia "lustrzanej
kopii" wszelkich nośników danych.

> Zawartość można spokojnie zabezpieczyć w sposób techniczny poprzez
> wykonanie kopii na jakimś nośniku, a sam komputer pozostawić u
> właściciela, ewentualni za tzw. zobowiązaniem. Zalet takiego rozwiązania
> jest kilka. Głównie taka, że nie paraliżuje to pracy osoby póki co
> jeszcze jedynie pomówionej o nielegalną działalność.

Zdecydowanie popieram.

> Ale praktyka jest taka, że nie ma w użyciu urządzeń pozwalających do
> wykonanie takiej procesowej kopii dysku. to jest moim zdaniem główna
> przyczyna wszelkich nieprawidłowości tym zakresie. Bo gdyby nie to, to

To nie powinien być problem obywatela, u którego policja chce zrobić
przeszukanie. Neurochirurg nie zabiera się do operacji mając do
dyspozycji tylko piłę stolarską, młot kowalski, scyzoryk i księdza.

> pomówiony przedsiębiorca po prostu czekał by sobie spokojnie na wynik
> ekspertyzy. Skoro nie ma nielegalnego oprogramowana, to w sumie jego
> kontakt z organami ścigania ograniczył by się do kilku chwil związanych
> z koniecznością wykonania kopii dysku. Danych zaszyfrowanych tak
> naprawdę nikt by i tak nie odczytał.

No, z tym "kilka chwil" to może niekoniecznie - zrobienie dokładnej
kopii _całego_ dysku o pojemności, powiedzmy, 320GB to będzie minimum
kilkanaście godzin (przy średnim transferze szybkich dysków pATA
sięgającym w porywach do, powiedzmy, 8MB/s daje to jakieś 40 tysięcy
sekund czyli ponad 11 godzin, a tak szczerze powiedziawszy 8MB/s wydaje
mi się mało realne).

> W konsekwencji postaje psychoza wszechmocy ścigających te prawa
> autorskie. Bo straty firmy wynikające z zabezpieczenia do
> kilkumiesięcznej ekspertyzy komputerów niejednokrotnie mogą wielokrotnie
> przerosnąć wartość wszelkiego możliwego nielegalnego oprogramowania,
> jakiego można by było się rozsądnie rzecz ważąc spodziewać w tych
> komputerach. Ja tak spokojnie czekam, jak wreszcie ktoś wygra jakąś
> sprawę o odszkodowanie w takiej sprawie. Wówczas może wreszcie ktoś
> zakupi stosowne urządzenia techniczne (bo są) i będzie się ich używało.

Sęk w tym, że taki mikrosyf ma dość gotówki, żeby takie odszkodowanie
zniszczonej małej firemce zapłacić - grunt, żeby wyrżnąć konkurencję.