Użytkownik "genesio" <a...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:opsicww9ttxv4dx9@krol-xpyg3mhbul...

> W związku z tym mam pytanie. Czy takie zachowanie banku jest normalne czy
> takie procedury są dopuszczalne? Co można zrobić w tej sprawie, aby sprawa
> została wyjaśniona przez bank i ta niewinna osoba odzsykała honor? Czy w
> takiej sytuacji istnieją przepisy prawne nakazujące bankowi
> zadośćuczynienie krzywdzie, wielkiej krzywdzie tej osoby?

Bank musiał swoje zarzuty sformułować na jakiejś podstawie. Co to była za
podstawa i na ile racjonalna.
>
> Abstrahując od powyższego, osoba ta nie podpisała umowy, ba nie było
> również podpisane zaświadczenie, bo chciała to zrobić w sklepie, aby nie
> być podejrzaną o fałszerstwo, zrezygnowała dobrowolnie z zakupu towaru,
> ponieważ nie odpowiadały jej warunki ratalne. Czy w takim przypadku można
> mówić o próbie wyłudzenia?

Jeśli posłużyła się sfałszowanym zaświadczeniem o zatrudnieniu, to tak. I to
nawet nie jest usiłowanie, a dokonanie. Przeczytaj art. 297 kk. W stadium
dokonania wchodzisz w chwili, gdy owo zaświadczenie przedstawisz. Oczywiście
dobrowolne odstąpienie jest okolicznością silnie łagodzącą, ale skoro
nastąpiło po ujawnieniu fałszerstwa, to ciężko będzie dowieść coś takiego
przed sądem.

To tak, jakby złapany na kradzieży roweru powiedział, że co prawda ukradł,
ale właśnie go ruszyło sumienie i już miał zamiar zwrócić pokrzywdzonemu,
tylko Ci niedobrzy policjanci go złapali i nie dał rady. No niby wykluczyć
nie można, ale który sąd da wiarę?

W załym tym opisie najbardziej niepokoi mnie sformułowanie "nie było
> również podpisane zaświadczenie, bo chciała to zrobić w sklepie". To
znaczy przyszła do sklepu z pracodawcą?