W dniu 25-03-15 o 19:41, the_foe pisze:

> Jezeli nie jestes w stanie podac paragarafu nakładajacego obligację to
> powinienes jednak przestać powtarzac te brednie. Nie musi != Nie ma prawa.

Ten wątek się zrobił tak rozległy, że trudno to ogarnąć - postaram się
zreasumować. Sprawa z komornikiem wygląda następująco. Samo zajęcie
ruchomości w części będącej przedmiotem naszej burzliwej dyskusji
normuje art. 845§2 kpc. Mowa w nim o rzeczach należących do dłużnika.
Dalsza część przepisu rozdziela te rzeczy na pozostające w jego
władaniu, we władaniu wierzyciela oraz we władaniu innych osób i tu
różnicuje procedurę. Dla nas to nie ma znaczenia. Tomek i Liwiusz
uparcie chcą z tego wywodzić, że nie ma znaczenia, kto jest właścicielem
rzeczy, ale ja się z ich poglądem nie zgadzam zdecydowanie. To ma być
rzecz dłużnika. Rzeczy innych osób we władaniu dłużnika komornik
zajmować nie ma prawa.

Moim zdaniem ważny też jest przepis art. 339 kc, z którego wynika, że
"Domniemywa się, że ten, kto rzeczą faktycznie włada, jest posiadaczem
samoistnym." Na tej podstawie komornik ma prawo uznać, że rzecz, którą
faktycznie włada stanowi jego własność. Zgodnie z art. 336 kc
"Posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak
właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada
jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z
którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny)."

Teraz chciałbym od Tomka, Liwiusza albo kogoś innego mającego wiedzę
usłyszeć, czemu uważają za nieistniejące te inne sposoby władania - bo o
to się moim zdaniem rozbija nasz spór. Oczywiście, jeśli dłużnik podczas
zajęcia nie chce udzielać wyjaśnień, to na bazie art. 339 kc da się
wywieść domniemanie, że to, czym włada należy do niego. Ale jeśli
istnieje dokument urzędowy stwierdzający, ze właścicielem pojazdu jest
inna osoba, to w mojej ocenie nie da się juz na takim domniemaniu tej
rzeczy zająć. Moze brakuje mechanizmu "zatrzymania do wyjaśnienia"
rzeczy, ale skoro takiego mechanizmu w ustawie nie ma, to zajmowanie
rzeczy w odniesieniu do której własność jest wątpliwa w mojej ocenie
jest niewłaściwe.

Natomiast wracając do poruszonego przez Ciebie aspektu, czy komornik
musi zająć, czy nie musi. Moim zdaniem jest to zagadnienie wtórne do
opisanego przeze mnie. Jeśli uznamy, że dana rzecz stanowi własność
dłużnika, to komornik na wniosek wierzyciela ma obowiązek ją zająć.
Jeśli uznamy, ze nie stanowi ona własności sprawcy, to nie ma prawa. O
ile komornik ma możliwość manewru decyzyjnego uznając, ze rzecz stanowi
własność, albo że nie stanowi własności dłużnika, to decyzja o zajęciu
lub nie nie jest fakultatywna i po prostu jest naturalnym wynikiem tej
konstatacji.

Chciałbym również, jak Ty usłyszeć, na jakiej podstawie Liwiusz - a i
chyba Tomek, choć nie jestem pewien, bo to już dość rozległy wątek -
twierdzą, ze komornik "nie ma prawa badać własności rzeczy. Moim zdaniem
ma taki obowiązek, skoro na podstawie wyniku tego ustalenia ma podjąć
decyzję, czy przedmiot zajmować, czy nie. Przy czym oczywiście może się
tu podpierać domniemaniem wynikającym z art. 339 kc, ale zawsze
pamiętając, ze to jedynie domniemanie.