Marcin Debowski wrote:

> Możesz rozjaśnić trochę o co właściwie ci chodzi?

Z rozkoszą. Przy okazji odpowiem na pozostałe posty.

1. Pożyczanie od kolegi i kopiowanie nie jest zabronione. Podobnie jak
digitalizacja. To wszystko są co prawda oddzielne pola eksploatacji, ale
jeśli mieści się to w zakresie użytku prywatnego, właścicielowi praw nie
przysługują dodatkowe opłaty ani prawo do nieudzielenia zgody np.
2. Problemy zaczynają się wraz z internetem. Czy można udostępniać pliki
audio w sieciach p2p, ale tylko dla znajomych? a bez ograniczeń
użytkowników? a powiesić na stronie www, z przeznaczeniem dla znajomych
(ale np. bez ograniczeń)?
3. To jest obrona p2p na gruncie d.u.p.-y (dozw. uż. prywatnego).
Zastanawiam się, czy można jeszcze jakoś bronić legalności takiej
wymiany. To było moje pytanie do grupy.
4. Pytania dotykają szerszego problemu- czy pr. autorskie w obecnej
formie są efektywne? może potrzebujemy innego sposobu na zabezpieczenie
interesów twórców i pobudzanie twórczości?
5. Przemysł muzyczny jest pośrednikiem. Czy wciąż jest potrzebny taki
pośrednik? Bo cele pr. aut. są j.w., ale korzyści z nich czerpią wcale
nie twórcy. Zupełnie inaczej jest np. z filmem, gdzie koszta utworu są
nieporównywalne.
6. Muzycy w dzisiejszym stanie rzeczy nie zarabiają na płytach (z
wyjątkiem gigantów, którzy mają a) indywidualne kontrakty lub b) sami
się wydają). W zależności od kategorii, dostają pieniądze za koncerty i
tantiemy. Więc zmiana systemu 99% z nich wyszłaby na dobre. Tyle tylko,
że znacznie ogranicza to rolę 'dmuchanego' marketingu. Sprzedajesz
muzykę tylko, jeśli ludzie chcą cię słuchać. I nie znaczy to, że nagle
będziemy mieli samych Lutosławskich, Coltrane'ów i VooVoo. Zawsze znajdą
się tacy, którzy słuchać będą Ich Troje, Milano albo Pendereckiego.

Jak mi jeszcze coś przyjdzie do głowy, dam znać.

Wy dajcie znać, co o tym sądzicie.

Kamil