W dniu 09.12.2020 o 11:45, Olin pisze:

>> Tym niemniej proporcje sa ciekawe - wypadkow mniej, a zgonow tyle
>> samo.
> Puste drogi zachęcają suwerena do ciśnięcia gazu. Kiedy już w coś przywali,
> częściej schodzi (kierowca albo nieszczęśnik, który znalazł się w złym
> miejscu).
>
Być może jest, jak sugerujesz, ale ja mam inne przemyślenia. Wydłuża się
czas udzielenia profesjonalnej pomocy medycznej, a na wszelkich
szkoleniach podkreśla się, że to ma krytyczne znaczenie. Bo jak nie ma
karetki do zawałowca, to i do ofiary wypadku. Cóż z tego, że na miejsce
przybędzie zastęp strażaków, jak potem ofiara bedzie się "mrozić"
czekając na karetkę?

Pomysł powołania do życia Pogotowia Ratunkowego jako takiego w XIX
wieku, to właśnie pokłosie takiej sytuacji. 8 grudnia 1881 roku w
Wiedniu doszło do pożaru Ringtheater, który mieścił się przy ulicy
Schottenring 7. Było blisko 400 ofiar śmiertelnych. Po przeanalizowaniu
przyczyn tragedii za podstawowe uznano dwie:

- błędy w zaprojektowaniu budynku (brak wyjść awaryjnych);
- niewłaściwie prowadzoną akcję ratowniczą.

Pierwszy aspekt wynikał z faktu, że działka, na której budynek miał
powstać była mała. Przy założeniu przeznaczenia dla 1.700 widzów z
konieczności niewiele miejsca pozostawało na ciągi komunikacyjne. To
utrudniło i ewakuację i gaszenie. Zmieniono przepisy dotyczące budowy
takich obiektów.

Drugi aspekt wynikał z faktu, że nie było wyspecjalizowanych służb do
niesienia nagłej pomocy. Strażacy powynosili rannych na ulicę i tam
kobiety w sukniach i panowie we frakach - częściowo nadpaleni - na
mrozie oczekiwali na pomoc. Austro-Węgry miały taki system pomocy, że
przybył jeden lekarz "rejonowy". Dowiedziawszy się o tragedii - a nie
było radia, telewizji i internetu - pospieszyli jeszcze różni
przypadkowi lekarze - ochotnicy. Ale to wszystko trwało. No i część z
tych ludzi umarła nie z powodu ran, a z powodu braku pomocy.

W konsekwencji dwa lata później, o ile pamiętam trzech społeczników -
lekarzy wojskowych, powołało w Wiedniu Freiwillige Rettungsgesellschaft,
czyli Ochotnicze Towarzystwo Ratunkowe. Skoro już piszemy, to drugie na
świecie powstało w Polsce, w Krakowie w 1891 roku w budynku Straży
Ogniowej przy obecnej Westerplatte, a wówczas Kolejowej. Gdy kilka lat
później w odległym o blisko 100 km Nowym Sączu doszło do pożaru miasta -
spaliło się w zasadzie całe centrum, a w wyniku ran zmarł ówczesny
Prezydent Miasta, to 12 ratowników z Krakowa na koniach pospieszyło z
pomocą. W wyniku tego i przy Straży Ogniowej w Nowym Sączu powołano
podobną instytucję, tyle, że w 1899 roku miała tylko jedną bryczkę. Ale
już coś było :-)

--
Robert Tomasik