Witam!
Dość typowa sprawa z pomówienia. Prokurator wysłuchując głównego podejrzanego
skłonił go do zeznawania przeciwko innym osobom, by móc w ten sposób zarzucić
im współudział i w dalszej konsekwencji udział w zorganizowanej grupie
przestępczej. Główny podejrzany przyznaje się do winy i wyjaśnia, że on jest
mało zorientowany w sprawie, robił to, co inni mu podpowiadali... itp.
wskazując na osobę trzecią, pomawia ją o udział w popełnieniu czynu,
polegającego na zbyciu ruchomości na których ustanowione było prawo zastawu za
zbiorze rzeczy stanowiących przedsiębiorstwo. Prokurator doszukał się w tym
działania wspólnie i w porozumieniu polegającego na dokonaniu czynu
przewidzianego w art. 284 k.k..
Poszukuję wszystkich możliwych powodów, dla których teza prokuratora o
popełnieniu czynu może być nieprawdziwa.
/np. zakaz stosowania przepisów prawa karnego rozszerzająco - art. 284 k.k.
dotyczy przywłaszczenia, tj. działania na szkodę prawowitego właściciela przez
właściciela rzekomego - w tej sytuacji główny podejrzany był prawowitym
właścicielem obciążonych ruchomości/.
Za wszelkie sugestie na prv z góry dziękuję.


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl