Witam!
Dość typowa sprawa z pomówienia. Prokurator wysłuchując głównego podejrzanego
skłonił go do zeznawania przeciwko innym osobom, by móc w ten sposób zarzucić
im współudział i w dalszej konsekwencji udział w zorganizowanej grupie
przestępczej. Główny podejrzany przyznaje się do winy i wyjaśnia, że on jest
mało zorientowany w sprawie, robił to, co inni mu podpowiadali... itp.
wskazując na osobę trzecią, pomawia ją o udział w popełnieniu czynu,
polegającego na zbyciu ruchomości na których ustanowione było prawo zastawu za
zbiorze rzeczy stanowiących przedsiębiorstwo. Prokurator doszukał się w tym
działania wspólnie i w porozumieniu polegającego na dokonaniu czynu
przewidzianego w art. 284 k.k..
Poszukuję wszystkich możliwych powodów, dla których teza prokuratora o
popełnieniu czynu może być nieprawdziwa.
/np. zakaz stosowania przepisów prawa karnego rozszerzająco - art. 284 k.k.
dotyczy przywłaszczenia, tj. działania na szkodę prawowitego właściciela przez
właściciela rzekomego - w tej sytuacji główny podejrzany był prawowitym
właścicielem obciążonych ruchomości/.
Za wszelkie sugestie na prv z góry dziękuję.


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry

Z Twojego opisu, to akurat mi wychodzi, że sprzedający powinien raczej
odpowiadać z art. 286 kk. Rzeczy obciążone zastawem można sprzedać, albowiem
nie spotkałem się z takim zakazem. Tyle, że sprzedaje się je z obciążeniem,
więc jeśli podstępnie się ukryło ten fakt przed nabywcą, to jest to
oszustwo, a nie przywłaszczenie.
O przywłaszczeniu to można by mówić, gdyby chodziło o leasing, albo inny
stosunek prawny połączony z przewłaszczeniem rzeczy na rzecz wierzyciela
(najczęściej w tym wypadku banku). Wówczas 284 było by oczywiście OK!
--
Jestem tylko człowiekiem i mogę się mylić. Przedstawiony wyżej
punkt widzenia jest moją prywatną opinią i upraszam o nie trakto-
wanie jego jako bezwzględnie obowiązującego stanu prawnego.


--
Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

> Z Twojego opisu, to akurat mi wychodzi, że sprzedający powinien raczej
> odpowiadać z art. 286 kk. Rzeczy obciążone zastawem można sprzedać, albowiem
> nie spotkałem się z takim zakazem. Tyle, że sprzedaje się je z obciążeniem,
> więc jeśli podstępnie się ukryło ten fakt przed nabywcą, to jest to
> oszustwo, a nie przywłaszczenie.
> O przywłaszczeniu to można by mówić, gdyby chodziło o leasing, albo inny
> stosunek prawny połączony z przewłaszczeniem rzeczy na rzecz wierzyciela
> (najczęściej w tym wypadku banku). Wówczas 284 było by oczywiście OK!
> --
> Jestem tylko człowiekiem i mogę się mylić. Przedstawiony wyżej
> punkt widzenia jest moją prywatną opinią i upraszam o nie trakto-
> wanie jego jako bezwzględnie obowiązującego stanu prawnego.
>
>
> --
> Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

Dziękuję za odpowiedz. Szukam raczej sposobu uniknięcia odpowiedzilności z
pomównienia o jak potwierdzasz, nie zaistniałe przestępstwo, niż zmiany
klasyfikacji rzekomego czynu.



--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry