"Zbynek Ltd." <s...@p...onet.pl> napisał

> Znasz takie przypadki? Napisz.

Całkiem niedawno był duży artykuł na ten temat w którymś z dzienników
(GW?).
Osobiście nie znam takich przypadków.

> Pewnie jednak nie ma *identycznych* sytuacji z wybraniającymi się ludźmi.

Pewnie nie, ale z tego właśnie artykułu pamiętam szczegóły dotyczące
sposobu rozwiązania umowy. Też przychodziła kadrowa/kierownik/dyrektor i
zmuszali do podpisania rozwiązania na zasadzie "nie wyjdę stąd, dopóki
pan/pani nie podpisze".
Też bez świadków, bez dowodów, ale ludzie składali pozwy do sądów i
wygrywali sprawy.
Umowy rozwiązywane za porozumieniem stron są bardzo często traktowane przez
PIPy i sądy pracy ze sporą dozą nieufności.

> Dlaczego uważasz, że nie rezygnuje? Miała już obgadaną na 100% inną
> pracę...

I co z tego? Jednego dnia o 16:00 podpisuje rozwiązanie umowy, a następnego
dnia o 8:00 rano składa skargę na kadrową opisując całą sytuację? Mając
rzekomo pewną na 100% pracę? Mało prawdopodobne, by ktoś uznał tę sytuację
za całkowicie normalną i typową.

>> W dodatku rozwiązanie umowy na druku przygotowanym przez inną osobą.

> ... więc na jej prośbę pracodawca napisał porozumienie stron.

A od kiedy to tak wygląda? Bo z reguły ten, który pierwszy chce rozwiązać
umowę, przygotowuje to we własnym zakresie, a nie zleca komuś innemu.

> Następnego dnia okazało się, że nowej pracy jednak nie dostanie.

Nawet jeśli (co jest tak mało prawdopodobne, jak znalezienie igły w stogu
siana) to wówczas bardziej typowym zachowaniem byłoby po prostu pójście do
przełożonego i wytłumaczenie sytuacji oraz pytanie o możliwość anulowania
rozwiązania. I nie sądzę, by zaistniałby w takim przypadku (od złożenia
podpisu minęło raptem 16 godzin, w tym noc) jakikolwiek problem, ponieważ
mało prawdopodobne, by w tak krótkim czasie znaleziono nowego pracownika.

>> Faktycznie - wszystko wskazuje na to, że to była samodzielna i
>> przemyślana
>> decyzja pracownika :> Jeśli ktoś w istocie chce odejść, to z reguły sam
>> prokuruje sobie taki świstek.

> Nie ma przymusu, prawda?

Nie, ale w obliczu pozostałych okoliczności świstek przygotowany przez
osobę trzecią wygląda cokolwiek podejrzanie.

>> Fakt, nie są to dowody,

> Absolutnie. To są hmmm... pomówienia.

Nie pomówienia, tylko zeznanie faktów, których nie można w danej chwili
udowodnić w sposób niezaprzeczalny.
Jeśli kobieta zgłosi na policję gwałt, ale nie potrafi w żaden sposób
udowodnić, że to ten konkrety facet dokonał gwałtu, to też się jej zeznania
uznaje za pomówienia? Czy może jednak wzywa faceta na przesłuchanie?

>> Ale wystarczą do tego
>> zeznania świadków (niekoniecznie z tego zajścia, ale opisujące inne
>> okoliczności wskazujące na to, że rozwiązanie umowy nie mogło być
>> dobrowolne)

> I tego bym się trzymał, ale to i tak baaaardzo cienka linia obrony.

Dlaczego cienka? Normalna. Czego byś oczekiwał? Nagrań z kilku kamer?
Odczytu z podsłuchu?

> Nie sądzę. Złoczyńcy z dużą praktyką zwykle wiedzą jak wybrnąć z
> pomówień.

Nie wiesz, czy to złoczyńca z dużą praktyką, czy po prostu zwykła
prymitywna biurwa działająca jedynie na polecenie swego szefa.

Pozdrawiam
K.