Trudno oprzeć sie wrażeniu że część zabierających głos w dyskusji to ludzie
postępujący tak:
Na zewnątrz w cieniu 32 stopnie Celsjusza, w słońcu ponad 40. Mieszkanie z
oknami na zachód. Godzina 13, słońce świeci w okna mieszkania, więc otwiera
sie te okna. Po 15 minutach powietrze w mieszkaniu ma 32 stopnie, po pół
godzinie 40 stopni. Rozpoczyna się nagrzewanie ścian, sufitów, podłogi,
mebli itd. Trwa to do godz 20. Godzina 24 w mieszkaniu nadal jest ponad 30
stopni pomimo całkowicie otwartych okien (komary), oraz temperatury na
dworzu około 27 stopni. Jest tak dlatego ze ściany nagrzewają sie wolno, ale
i wolno stygną. Noc jest krótka, czas gdy temperatura na zewnątrz wynosi
poniżej 20 stopni to najwyżej 2-3 godziny, dzień jest długi i słońce znów
grzeje od godziny 5 rano. Okna są cały czas otwarte bo w mieszkaniu gorąc
nie do wytrzymania, ściany nagrzane, a tu po południu rozpoczyna się
piekiełko bo ściany nagrzewają się od wyższej początkowej temperatury. I tak
przez kolejne dni.

Zazwyczaj w Polsce taki upał był dwa dni, więc można go było przetrzymać.
Ale w tym roku upał trwał ponad tydzień, więc w mieszkaniach gdzie ludzie
otwierali okna, już po trzech dniach można było tylko umrzeć. Spać w
temperaturze ponad 28 stopni się nie da, więc usypia sie o drugiej czy
trzeciej nad ranem, a od rano piekiełko z nieba od nowa itd.itd.

Ja zamykałam okna w dzień, opuszczałam żaluzje i miałam w mieszkaniu 25
stopni, gdy na zewnątrz było 34. Cała rodzina mogła odpocząć w mieszkaniu od
tych strasznych upałów.

pozdr