On Mon, 15 Jun 2009 21:52:10 +0200, ".B:artek."
<m...@n...ma.i.nie.bylo.pl> wrote:


>Nie do końca jest tak. Rejestr klauzul niedozwolonych zawiera klauzule,
>które są zakazane ale w konktekście umów o konkretnej treści (konstrukcji),
>a nie w ogóle. Przytoczone klauzule należy rozpatrywać w kontekście art.
>385(3) pkt 23 KC. Widocznie w umowach, o których orzekał SOKiK, takie
>klauzule były niezgodne z przytoczonym przepisem. Nie może to dotyczyć
>wszystkich umów w ogóle, bo akurat w większości przypadków taki zapis
>(poddanie właściwości miejscowej sądu miejscu zamieszkania/siedzibie
>pozwanego) jest zgodne z ogólnymi zasadami właściwości sądu wg KPC.
>
>Czyli zakaz stosowania takich klauzul dotyczy umów podobnych do tych, na
>podstawie których rozstrzygał sąd i w których taka treść umowy kłóciłaby się
>z art. 385(3) KC, a nie wszystkich umów w ogóle.

czyli innymi slowy skad mozna sie dowiedziec, ze dany zapis jest
niedozwolony na umowie? na sali sadowej, gdy sad wali kare?

uwielbiam ta jednoznacznosc polskiego prawa - mozna je zintepretowac
prawie dowolnie i wszystko w rekach sedziego, czy akurat dzis wstal
lewa noga, prawa czy tez akurat ma okres...
a tak naprawde to pewnie zalezy od wykonania budzetu - jest dziura to
interpretujemy akurat tak, jak nie interpretowala firma :)

akurat nie mam stycznosci z tym zagadnieniem umowowym, ale juz
spotkalem sie z interpretacjami urzedniczymi i w sumie wynika z tego,
ze nie wazne co czlowiek zrobi - i tak bedzie zle....

a w powyzszym przypadku chyba powinno byc jasno okreslone: b2b to
sobie mozna dowolnie psiac, a b2c to np. w sadzie pozwanego (lub
pozywajacego) -czyli cos jak teraz z tymio 10 dniami zwrotu -
konsumenci maja takie prawo, firmy nie, i czesc, kazdy wie czego sie
trzymac...

pozdarwiam,
Cyb