jan kowalski wyskrobał(a):
> juz glupi jestem, przegladam sobie rejestr klauzul niedozwolonych i
> widze, ze niedopuszczalnymi klauzulami sa:
>
> "Wszelkie spory mogące wyniknąć z niniejszej umowy podlegają
> rozstrzygnięciu przez właściwy Sąd dla siedziby pozwanego."
>
> No ok, klauzula niedopuszczalna...
>
> ale widze rowniez, ze niedopuszczona jest klauzula
> "Wszelkie spory prawne wynikłe z niniejszej umowy będą rozstrzygane
> przez sąd właściwy dla miejsca zamieszkania lub siedziby pozwanego."
>
> czyli co? jedyna forma dopuszczalna forma w kontakcie konsument-firma
> jest
> tylko taka ze sadzic nalezy sie tam, gdzie zameldowany jest klient?
> czyli jak konsument jest zameldowany w koziej wolce, ale mieszka w
> warszawie, pozywa firme z warszawy, ale sadzic sie beda w sadzie w
> koziej wolce?
>
> a jesli to firma bedzie pozywac konsumenta, to tez musi sie sadzic w
> koziej wolce?
>
> bo rozumiem ze w przypadku firm (czyli firma pozywa firme) mozna
> sobie ustalic dowolnie siedzibe sadu, ktory bedzie rozpatrywal ew.
> spory i wtedy zadna z powyzszych klauzul nie jest zakazana?

Nie do końca jest tak. Rejestr klauzul niedozwolonych zawiera klauzule,
które są zakazane ale w konktekście umów o konkretnej treści (konstrukcji),
a nie w ogóle. Przytoczone klauzule należy rozpatrywać w kontekście art.
385(3) pkt 23 KC. Widocznie w umowach, o których orzekał SOKiK, takie
klauzule były niezgodne z przytoczonym przepisem. Nie może to dotyczyć
wszystkich umów w ogóle, bo akurat w większości przypadków taki zapis
(poddanie właściwości miejscowej sądu miejscu zamieszkania/siedzibie
pozwanego) jest zgodne z ogólnymi zasadami właściwości sądu wg KPC.

Czyli zakaz stosowania takich klauzul dotyczy umów podobnych do tych, na
podstawie których rozstrzygał sąd i w których taka treść umowy kłóciłaby się
z art. 385(3) KC, a nie wszystkich umów w ogóle.

--
.B:artek.