> > Pamietaj:
> >
> > Zemasta jest slodka ...
> > ale tylko przez chwile,
> > pozniej gorzka jak cholera.
>
> Jaka zemsta?
> Człowieku zastanów się o czym piszesz, co mi z tego, że porozmawiam z
> rodzicami, którzy za parę dni już nic nie będą mieli wspólnego z tą
szkołą.
> Konsekwencję takiego czynu muszą być, nie dla zemsty, ale dla nauki, a do
> tego najlepszymi narzędziami są (dla mnie jako nauczyciela) kary
wyznaczone
> w kodeksie ucznia, tj nagana wychowawcy, dyrektora , obniżone zachowanie
...

Z Twoich wypowiedzi wieje chęcią zemsty właśnie.
np. "co mi z tego, że porozmawiam z rodzicami,
którzy za parę dni już nic nie będą mieli wspólnego z
tą szkołą." <-- o czym to swiadczy ? O checi odwetu !

Nigdzie nie zastanawiasz się jak delikwentce pomoc,
ale jak ja ukarać. I jak do tego najlepiej wykorzystać
prawo. Irytuje Cię bardzo, że tracisz tą swoją "władze"
którą masz jako nauczyciel.


> No chyba żebym skusiła się na sąd, ale na to nie będę marnować wakacji, a
i
> lubię swoje mieszkanie.

Na tym polega bycie mądrym pedagogiem żeby
tak postępować aby nie obawiać się o siebie,
czy swoje mieszkanie jak piszesz.
Trzeba znaleźć taka metodę wychowawcza
żeby osoba poddawana procesowi wychowania
nie buntowała się, przyjeła kare jako sluszna.
Inaczej nic z takiego wychowania po prostu
będzie zupełnie BEZSKUTECZNE.


> Szkoła to nie jest raj. Jest tam bardzo dużo porządnych dzieci, ale raz na
> około 15 można spotkać takiego, który nawet uderzyć potrafi, a nauczyciel

Szkoła to miejsce (dla nauczyciela) gdzie pracuje a nie raj.
Ja rozumiem ze fajnie jakby wszystkie dzieci chodzily jak
w zegarku a szanowne grono mogloby popijać kawki.
W szkole sie pracuje, pracuje sie szczególnie nad
ta trudniejsza czescia młodzieży.


> nic z tym zrobić nie może (no po za wyżej wymienionymi karami, chyba że to
> koniec roku to i z tym nie zdąży).

Czy teraz "nauka o wychwaniu" nie zna innych
metod wychowawczych niz karanie ?
Podobno nagradzanie jest skutecznejsze i daje
trwalsze efekty.

>
> Ja w tym przypadku nie mam aż takich problemów, ale jak juz pisałam
pojawił
> sie inny (jeżeli czytałeś wątek to pewnie go zauważyłeś).

Inny ? Czy chodzi Ci o to ze się nie przyznaje ?
A przyszło Ci może na myśl że to żart ze strony
np. jej kolegów lub koleżanek ?


Mysle ze mozemy juz zakonczyc ta polemike.
Moja rada:
- zastanow sie nad soba
- poczytaj literature fachowa
- porozmawiaj z psychologami i innymi pedagogami
- traktuj uczniow nie jako wrogow ale jak kogos
kim masz sie opiekowac i wychowywac
(szczegolnie trudnych uczniow)


Tomek

PS
Sam miałem taki przypadek że Pani Nauczyciel
poczuła się przeze mnie oszukana bo wyszło
na to że _musi_ mi postawić pozytywna ocenę
(wyszło to tak ze sama się zadeklarowała przy
całej klasie a później jej się odwidzało),
co bardzo jej było niesmak. Wymyśliła
wiec właśnie ze ja uderzyłem.
Powiedział mi o tym mój wychowawca.
Ja zaprzeczyłem i zażądałem konfrontacji.
Wychowawca odwlekał ta konfrontacje
przez ponad tydzień ale jak co do czego
przyszło to Pani Uderzona szybciutko
wycofała się ze swojego oskarżenia.
Tez miałem problem ze koniec roku
i konsekwencji nie zdążę wyciągnąć.
Później jednak wybaczyłem jej to,
bo to biedna w sumie kobieta.
Ale nauczycielem nie powinna być !