A mnie się wydaje, że w całej tej dyskusji gdy rozwijamy problem niuansów
naszego prawa oraz jego wykładni, zatraciliście panowie istotę problemu.
Młody człowiek, nie mający wykształcenia i doświadczenia zwrócił się do nas
z pytaniem o poradę, ponieważ ma wewnętrzne poczucie krzywdy i naruszenia
jego praw obywatelskich.
Jest to zachowanie ze wszech miar godne pochwały. Jeżeli uznajemy, że
człowiek w wieku lat 14-nastu jest obywatelem tego kraju, to jego prawa
obywatelskie mogą być naruszane tylko w ściśle określonych ustawą wypadkach
i na rygorystycznie przestrzeganych zasadach formalnych.
Każde społeczeńtwo demokratyczne dba o prawidłowe wychowanie obywatela w
szacunku dla systemu społecznego i prawnego. Tymczasem nasze szkoły,
wychowawcy, rodzice i także niestety prawnicy biorący udział w tej dyskusji
wychodą z błędnego założenia, że można negować podmiotowość 14-letniego
obywatela w imię pozaprawnych interesów zwanych eufemistycznie "wychowaniem"
czy "opieką".
Jakie są tego skutki widzimy na codzień. Nasza młodzież jest bystra i
inteligentna. Jeżeli widzi, że teoretycznie zapewniamy jej prawa, ale kończy
się to tylko na deklaracjach, zaś w praktyce każdy kto sprawuje nad nim
"opiekę" może te prawa naruszać - począwszy od rodziców, którzy mówią
"odpuść sobie" skończywszy na prawnikach, którzy w uczonych wywodach
dochodzą do jednoznacznego wniosku "dzieci i ryby głosu nie mają". Każdy
logicznie myślący człowiek w takiej sytuacji dochodzi do jedynego słusznego
wniosku, że obrona praw własnych wymaga podjęcia działań odwetowych, nawet
niezgodnych z prawem - ważne żeby skutecznych i bezkarnych. Tego właśnie
uczymy naszą młodzież, a potem dziwimy się bardzo i prowadzimy długie
dyskusje na temat na temat naszej zdemoralizowanej, brutalnej i agresywnej
młodzieży.
A przecież sami ją wychowaliśmy, bo sami stworzyliśmy ten system, oparty na
feudalnych zależnościach tak w rodzinie jak i szkole, preferujący
rozwiązywanie problemów przy użyciu siły, i ignorujący naruszanie praw
obywatelskich w imię "wyższych celów".
Analizując powyższy związek przyczynowo-skutkowy należy naszym specom od
prawa zadać podstawowe, proste pytanie : quo vadis?