W dniu 11.04.2019 o 21:24, Robert Tomasik pisze:

> Porażenie nieprzyjaciela z zadawaniem mu strat osobowych ma związek dość
> luźny, by nie powiedzieć, że żaden.

Tak - oczywiście - wiadomo, że do nieprzyjaciela wali się z altylerii ,
karabinów i rakiet dla dpostu a nie po to, żeby przeciwnikom krzywdę
zrobić. Tobie się chyba myli wojna z ASG.

>Gdy tak zwanym "napadem ogniowym"
> zagonisz wroga do schronów, to nie dość, że raczej strat nie
> spowodujesz, to w dodatku pośrednio ochronisz jego żołnierzy przed
> przypadkowym trafienie przez atakująca piechotę.

No - normalnie dobre samarytaniny z tych altylerzystów - ukraincy pewnie
im kwaity zanoszą za to że w nich tak gradami w donbasie napierdalają -
nie za daleko odleciałeś?


>>> Wiesz, jak w czasach prehistorycznych dwa sąsiednie plemiona się na
>>> siebie rzucały, to oczywiście mogło się to skończyć "wybiciem do nogi"
>>> przeciwnika. Ale i to raczej nie było to celem, a środkiem. Japończycy
>>> przykładowo "wycinali w pień" przeciwny ród, by zapobiec zemście.
>>> Jeszcze w XIX wieku miewali takie pomysły.
>> No właśnie o tym piszę. Wycięcie nieprzyjaciela do nogi (nawet takiego
>> co się poddał, to nie jest jakiś egzotyczny pomysł).
>
> Fakt, choć jak już wycinano mężczyzn, to przeważnie pozostawiano kobiety
> (choćby dla uciech cielesnych) i dzieci.

Różnie bywało - nawet całkiem niedawno japończycy cieli równio jak leci.

> Ale nawet dla niego
> celem wojny było zdobycie "przestrzeni życiowej",

I co - żołnierze byli wyposażeni w saperki czy karabiny?

>> Prawie zawsze sprowadza się do tego samego - na poziomie taktycznym
>> zadania takich strat nieprzyjacielowi, żeby osiągnąć cel strategiczny. Z
>> punktu widzenia żołnierza bardzo rzadko chodzi o coś innego niż zadanie
>> możliwie dużych strat nieprzyjacielowi.
>
> Wchodzisz w materię, o której nie masz zielonego pojęcia.

W takim razie wyjdę. Pozostawię tą kwestię fachowcowi.

Na razie.

Shrek