Użytkownik "tg" <...@a...a> napisał w wiadomości
news:b01af$47e44446$59655bd8$12888@news.upc.ie...

> imho fakt uczeszczania badz nie ma tu drugorzedne znaczenie, decydujac
> sie
> na skorzystanie z ich uslug placisz za nie dopoki z nich nie zrezygnujesz
> w sposob przewidziany umowa, a to czy z nich korzystasz czy nie to twoja
> sprawa
>
> dopoki figurujesz jako ich uczen jestes zobowiazany do placenia za usluge
> i wez pod uwage ze w momencie skreslenia wysylaja zawiadomienie o tym do
> wku ;)

Twoje uwagi pomijając jednak pewien aspekt zagadnienia - w mojej ocenie
istotny dla sprawy. Wszelkiej maści regulaminy i statuty z reguły zawierają
również zapisy, z których wynika, że po jakiejś tam absencji ucznia należy
skreślić z listy uczniów. Ten moment, to chwila, gdy rozsądnie rzecz ważąc
wiadomo, że nie będzie on w stanie zaliczyć semestru. Chodzi przykładowo o
dopuszczalny procent nieobecności. Nie chce mi się szukać, ale o ile to nie
uczelnia, gdzie zaliczenia są na zasadzie egzaminów, to przepisy
dopuszczają ileś tam procent nieobecności.

Nie zapominajmy, że utrzymywanie "martwych dusz" na liście uczniów, to nie
tylko kwestia płacenia lub nie przez rzeczonych uczniów czesnego, która
jest w sumie sprawą drugorzędną. Szkoła, jeśli ma uprawnienia szkoły
publicznej, otrzymuje przecież ze Skarbu Państwa subwencję oświatową na
pokrycie kosztów utrzymania ucznia. Tak więc sprawa nie do końca jest taka
oczywista.

Ja na miejscu pytającego zaczął bym od przeanalizowania przepisów szkoły i
ustalenia momentu, gdy szkoła powinna się zorientować, że zaliczyć semestru
nie ma żadnej szansy. W tym momencie powinna Go skreślić z listy uczniów,
informując o tym WKU (jak celnie zauważyłeś), ale i Kuratorium, by
zmniejszyło subwencję. Utrzymywanie Go dłużej było po prostu oszustwem
noszącym znamiona czynu opisanego w art. 297 kk. A skoro szkoła miała
wynikający z przepisów o subwencji obowiązek skreślenia ucznia z listy
uczniów, to tym samym przenosi się to na stosunek cywilnoprawny pomiędzy
uczniem a szkołą. W tym momencie ustaje świadczenie nauki przez szkołę,
bowiem staje się niewykonalne. Żeby belfrowie nie wiem jak wzbijali się na
wyżyny dydaktyczne, to gość zaliczyć semestru nie ma prawa. A umowa o
świadczenie niemożliwe jest nieważna.

Sądzę, że uświadomienie tych aspektów szkole przez inicjatora wątku
pozytywnie wpłynie na przebieg negocjacji. Zwłaszcza, że zapewne sprawa nie
dotyczy tylko jednego ucznia.