On Sep 4, 11:14 pm, "Robert Tomasik" <r...@g...pl> wrote:

> Też. Ale jak listonosz nei zastanie nikogo w domu i zostawia awizo, to to
> też wpisuje na tym, potwierdzeniu. Dla potrzeb postępowania cywilnego
> przyjmuje się, ze od tego mementu adresat mógł się zapoznać z treścią
> pisma.

Nie masz racji.

Wyrok SN z 15 I 1990 r., I CR 1410/89:

"W szczególności chodzi tu o wskazanie zasadniczego celu doręczenia,
tj. by odbiorca faktycznie pismo otrzymał i zapoznał się z jego
treścią oraz tego, że jeżeli adresat może w określonym czasie pobrać
złożoną w urzędzie pocztowym korespondencję, to nie można przyjąć daty
doręczenia innej niż faktycznego odbioru, jeżeli mieści się ona w
czasie do tego przeznaczonym. Pogląd Sądu Wojewódzkiego, że już dzień
awizowania przesyłki, tj. 31.III.1989 r., był dniem, w którym powódki
mogły zapoznać się z jej treścią, nie jest trafny jako sprzeczny z
powyższą wykładnią. Dodatkowo zauważyć tu należy, że w doktrynie
utrwalony jest słuszny pogląd, stosownie do którego zachowanie się
kontrahenta stosunku cywilnoprawnego uniemożliwiające faktyczne
doręczenie mu pisma, zawierającego wymagane w danej sprawie
oświadczenie woli, w tym zwłaszcza dłuższa nieobecność we wskazanym
miejscu zamieszkania, uzasadnia z reguły uznanie możliwości zapoznania
się z jego treścią, jeżeli pod wskazanym adresem zostało ono złożone
(także awizowane). Byłoby jednak zbytnim rygoryzmem przyjmowanie
fikcji tej możliwości w typowych sytuacjach życiowych, kiedy adresat
korespondencji na krótki, nie przekraczający czasu jej przechowywania
w urzędach pocztowych, okres opuszcza miejsce zamieszkania, nie mając
- dla tak krótkiego czasu - obowiązku powiadamiania o zamianie adresu
lub stosownego organizowania doręczania spodziewanych przesyłek, gdyż
w normalnym toku rzeczy przesyłki będą na niego oczekiwać. Takiego
nieznacznego opóźnienia w odbiorze korespondencji nie można uznać za
zachowanie uniemożliwiające faktyczne doręczenie, a datę doręczenia, a
tym samym realnej możliwości zapoznania się z treścią, należy
przyjmować zgodnie z datą odbioru lub z datą ostatniego dnia do
odbioru wyznaczonego".

> Nie ma chyba większego sensu, bym Ci skopiował z LEX-a tych kilkadziesiąt
> wyroków "podwieszonych" pod art. 61 kc. Więc dla przykładu kawałeczek
> odnoszący się do tego zagadnienia z wyroku II CK 358/02: (...) Art. 61 kc
> nie wymaga, aby adresat faktycznie zapoznał się z jego treścią. Decydujące
> jest to, iż istniała możliwość zapoznania się. Tak więc, jak wynika z
> ustalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego, złożenie oświadczenia woli o
> rozwiązaniu umowy ma miejsce także wtedy, gdy adresat mając możliwość
> zapoznania się z jego treścią, z własnej woli nie podejmuje przesyłki
> pocztowej zawierającej to oświadczenie

To orzeczenie nie wspiera głoszonej przez Ciebie tezy, gdyż dotyczy
sytuacji, gdy adresat celowo nie podejmuje przesyłki, a nie sytuacji,
w której akurat go nie ma pod adresem doręczenia i dlatego nie
podejmuje.