W dniu 08.02.2023 o 11:27, Olin pisze:
>>> Robert napisał że przecież oni nie zabijali dla 500 złotych, tylko po
>>> prostu korzystali z okazji i sprawiali że ci ludzie akurat umierali w
>>> ich karetce - bo jak w innej to kto inny zgarnie kasę.
>> Nie, nie - napisal jeszcze, ze przeciez ze oni przeciez juz i tak
>> prawie zmarli ...
> Tak całkiem przypadkowo akurat w 3 zespołach zdarzało się 8 razy więcej
> zgonów niż w pozostałych. Po prostu trafiały im się pechowe zlecenia od
> dyspozytora wyjazdów.

Przyczyny większej umieralności w jednym zespole, niż w innym można
upatrywać w wielu różnych czynnikach:
- celowej działalności;
- niekompetencji ratowników;
- braków w wyposażeniu konkretnej karetki;
- ukopletowaniu sprzętowy karetki;
- specyfiki działania na konkretnym terenie
i pewnie jeszcze szeregu innych, które mi do głowy nie przyszły.

Większe zużycie środka zwiodczającego może być wynikiem celowego
uśmiercenia ofiary, ale równie dobrze może być spowodowane innymi
nawykami ratowników. Na kursie ratownika uczysz się przykładowo używania
bodaj 4 rodzajów rurek do intubacji. Generalnie większość można użyć w
większości przypadków. Której używa ratownik?

Przede wszystkim takiej, jaką ma. A jaką ma? Jak dłużej w stacji
pracuje, to ma taką, jaką zamówi. Ale wielu ratowników dorabia i jak
zaczynasz dyżur, to przegadasz, co masz, bo plecak jest firmowy. Może
się zdarzyć, że masz rurkę, której od kursu nie próbowałeś zakładać.

Jedne rurki się łatwiej wkłada, drugie trudniej, a środki zwiodczające
mogą to ułatwić. Jak dostaniesz rurkę, którą niej umiesz używać, to
spora szansa, ze zaczniesz nadużywać środków zwiodczających. Czy się to
przełoży na śmiertelność - z założenia nie powinno.

Dochodzi do tego aspekt, że ratujesz ludzi umierających, Jak ktoś umrze,
to nie ma tak, jak w wypadku Policji, ze jest afera. W szpitalu umiera
pewnie kilkanaście osób dziennie i nie wszczyna się w każdy wypadku
śledztwa. Nawet, jeśli jest podejrzenie błędu w sztuce medycznej, to
raczej nikt nie rozważa celowego mordowania pacjentów.

--
Robert Tomasik