In article <b3tquu$mf$1@nemesis.news.tpi.pl>, Jolanta Pers wrote:
> Użytkownik "Łukasz" <l...@i...pl> napisał w wiadomości
>> Jeżeli ja mam np 5% udziału a druga osoba ma 95% to dlaczego obaj mamy
>> zrzucać się po równo i ja mam dokładać do sprzątania JEGO własności?
>
> O, dobry argument, dobry. Wielkie dzięki.

Dobry to on byłby gdyby ta wartość w udziale części wspólnej cokolwiek w
praktyce znaczyła, tj. gdyby właściciele większych mieszkań mieli
jakiekolwiek preferencje w jej użytkowaniu. Ktoś ma mieszkanie 100m2 i
mieszka tam tylko z partnerem. Ktoś ma 50m2 i gniezdzi się z partnerem i
2jką dzieci. W praktyce wychodzi na to że ww. osoby z mniejszego
mieszkania znacznie częściej korzystają z części wspólnej w której
dodatkowo mają mniejsze udziały a jeszcze niektórych oburza że ci którzy
mniej korzystają, nie chcą za to więcej płacić. Super-uczciwe podejście.

>> Jeśli kogoś nie stać na utrzymywanie nieruchomości to po jaką cholerę
>> kupował takie duże mieszkanie?

To nie jest kwestia stania lub nie ale właśnie uczciwości rozliczania
rzczywistych kosztów. Kto zużyje więcej prądu na klatce schodowej,
2-osobowa rodzina czy 4ro? Kto spowoduje większe zużycie części wspólnych?
Płacisz za koszty ponoszone na bieżąco, co innego gdyby dotyczyło to
obsługi kosztów związanych właśnie z prawem własności.

> Czasem mam wrażenie, że kłopotliwość obtykania się z osobnikiem ze wspólnoty
> jest wprost proporcjonalna do powierzchni jego mieszkania. ;-) A poważnie,
> zebrało się paru krzykaczy, a wiadomo, że wszystkie hasła populistyczne
> znajdują posłuch błyskawicznie - biedni, uciśnieni posiadacze na 120 m2
> walczą o kilkanaśnie-kilkadziesiąt zł, które z kolei stanowią znaczący
> procent opłat dla zamieszkujących 35m2 kawalerki.

A co mają nie walczyć? Dlaczego niby mają płacić więcej za prąd,
amortyzację etc, tylko dlatego że ktoś inny ma większą rodzinę?

--
Marcin (62m2)