> Dobry to on byłby gdyby ta wartość w udziale części wspólnej cokolwiek w
> praktyce znaczyła, tj. gdyby właściciele większych mieszkań mieli

Ma znaczenie. Koszty ponoszone na utrzymanie powodują w dłuższej
perspektywie że nieruchość jakoćałość jest utrzymywana w stanie
niepogorszonym.
Dzieki temu wartość bydynku nie maleje. Jeżeli mam 5% to jestem
zainteresowny tym żeby te 5% nie traciło na wartości. Ponoszę wiec koszty
proporcjonalne do mojego udziału.

> jakiekolwiek preferencje w jej użytkowaniu. Ktoś ma mieszkanie 100m2 i
> mieszka tam tylko z partnerem. Ktoś ma 50m2 i gniezdzi się z partnerem i
> 2jką dzieci. W praktyce wychodzi na to że ww. osoby z mniejszego
> mieszkania znacznie częściej korzystają z części wspólnej w której
> dodatkowo mają mniejsze udziały a jeszcze niektórych oburza że ci którzy
> mniej korzystają, nie chcą za to więcej płacić. Super-uczciwe podejście.

Są budynki gdzie na piętrze jest tylko jedno mieszkanie-apartament.
Powierzchnia korytarza i liczba schodów jest taka sama jak na kondygnacjach
gdzie jest 5-6 mniejszych mieszkań. I co wszyscy mają płacić po równo?


> A co mają nie walczyć? Dlaczego niby mają płacić więcej za prąd,
> amortyzację etc, tylko dlatego że ktoś inny ma większą rodzinę?

Dlatego że są właścicielami. Nie chodzi o zużycie tylko o własność