sytuacja jaka miała miejsce kilka dni temu...

Znajomy jechał na rowerze, serce odmówiło posłuszeństwa, przewrócił się.
Ktoś coś widział, stwierdził że "pijak" (poszkodowany był trzeźwy, wręcz
niepijący, lecz nieco "niechlujny") że nie żyje.
Ktoś(nie wiem czy to ta sama osoba) wezwał pomoc, nie wiem czy na 112
czy na 999. Po czasie około 20..30 minut przyjechało pogotowie,
stwierdzono zatrzymanie krążenia i przystąpili do reanimacji, serce
zaczęło pracować. Lecz na wskutek długotrwałego oczekiwania na przyjazd
karetki, oraz brak jakiejkolwiek próby przywrócenia akcji serca przez
osoby na miejscu, doszło do niedotlenienia mózgu. Osoba ta obecnie leży
w szpitalu z bardzo kiepskimi rokowaniami. Serce pracuje, ale mózg nie.
Na miejscu była policja i chyba prokurator, bo ktoś kto wzywał pomoc
stwierdził "że nie żyje".

Nuż w kieszeni się otwiera. Poziom wiedzy na temat udzielania pierwszej
pomocy zerowy.
Jakaś osoba (również nie wiem czy to jedna i ta sama czy jeszcze jakaś
inna) rozpoznała osobą i zawiadomiła jego rodzinę, jeszcze przed
przyjazdem pogotowia oznajmiła ona rodzinie że poszkodowany nie żyje.

To jakie to były osoby jest do ustalenia, możliwe że policja, która była
na miejscu zdarzenia ma spisane te wszystkie osoby(albo jedną i tą samą
osobę)

I teraz pytanie - czy jest sens, czy warto(nie z punktu finansowego)
dobrać się do tyłka temu co nie udzielił pierwszej pomocy, temu kto bez
odpowiedniego przeszkolenia/uprawnienia stwierdził że nie żyje, że nie
warto ratować?
Mogę przypuszczać że nie wiedział jak, ale czy to jest usprawiedliwienie?
Czy sam fakt wezwania pomocy jest wystarczającym do usprawiedliwienia że
"pomoc udzielił"?
Dodam że nie występowało żadne zagrożenie dla udzielającego pomocy,
sytuacja miała miejsce na poboczu jezdni.
Czy policja/prokuratura ma obowiązek wszczynania śledztwa w takiej sytuacji?