kuba pisze:
> Liwiusz pisze:
>
>> Tylko że taka umowa pomiędzy A i C niewiele da, bo A nadal będzie
>> dłużnikiem B, natomiast nie będzie miał roszczenia do C, bo C będzie
>> zwolniony. Oczywiście jeśli C nie spłaci A, to A będzie mógł zapewne
>> żądać od C wykonania umowy albo jakiegoś odszkodowania (tak jak się
>> umówią), ale nie wydaje mi się, aby było proste.
>
> No nie wiem, w teorii taka konstrukcja jest przedstawiana jako klasyczny
> sposób na uproszczenie obrotu, w przypadkach gdy 3 osoby są względem
> siebie dłużnikami i wierzycielami. Nawet takie trójkąty się rysuje w
> podręcznikach;))

To sobie rozrysuj, a zobaczysz, że w tej sytuacji trójkąt nie
wychodzi. B nie jest niczyim dłużnikiem.


>> Każda oferta jest jakąś ofertą :) Jeśli mam klub i ogłaszam, że
>> wpuszczam do niego tylko wybrane przeze mnie osoby, to też jest to
>> jakaś oferta, która powinna obowiązywać i nikt nie powinien nakazywać
>> mi wpuszczać każdego.
>
> Zgadzam się z tym, że obowiązku wpuszczania nie ma, ale jestem jeszcze
> bardziej radykalny, bo uważam, że nie ma to mowy o ofercie w rozumieniu
> prawa, ponieważ przez samo wejście do klubu nie dochodzi do zawarcia
> żadnej umowy (a dopiero przez np. kupienie sobie drinka przy barze albo
> zamówienie piosenki u didżeja za 10 zł).


Widziałem nawet podobne orzeczenie - ktoś się żalił, że nie może
skorzystać z oferty zakupu drinka (kw. art. 135 Kto, zajmując się
sprzedażą towarów w przedsiębiorstwie handlu detalicznego lub w
przedsiębiorstwie gastronomicznym, ukrywa przed nabywcą towar
przeznaczony do sprzedaży lub umyślnie bez uzasadnionej przyczyny
odmawia sprzedaży takiego towaru...).

Sąd słusznie zauważył, że nie doszło jeszcze do przedstawienia
oferty, ponieważ klient nie został wpuszczony do klubu.


--
Liwiusz