Dnia 05.05.2008 Paweł Marcisz <p...@g...com> napisał/a:
> On May 1, 4:51 am, Marcin Debowski <a...@I...ml1.net> wrote:
>> >> > zostawiony przez spychacz miałby być indywidualny?
>> >> W dowolny. To narzędzie, można nim kierować. Się uczepiłeś :)
>> > "W dowolny" to nie jest żadna odpowiedź. Indywidualne jest coś, co
>> > odróżnia się od powszechności. Odróżnia się nie pod dowolnym względem,
>> > gdyż w tym rozumieniu każdy przedmiot jest indywidualny, lecz w sposób
>> > istotny. Jest możliwe, by kierowca kierował spychaczem tak, żeby
>> > uzyskać indywidualny efekt, lecz to w tym przykładzie nie występuje.
>> To jest MZ główne kwestia postrzegania w tym często subiektywnego.
> Tzn. co jest kwestią postrzegania? Odróżnianie się od powszechności?
> Nie bardzo, to raczej do wykazania statystycznie.

W cytowanym poniżej fragmencie już pisałem - ubijesz w ten sposób
np. śmietankę (niegdyś) awangardowych twórców. Co tu wykaże ta statystyka?

>> >> A jakby to była rzezba z piasku to nie mogła by być utworem? A z lodu?
>> >> Ustalona MZ = posiadająca materialną formę niezmienną w kontekscie w
>> >> jakim utwór funkcjonuje.
>> > Ustalony to taki, z którym przynajmniej potencjalnie można się
>> > zapoznać. SN (27 IV 1973): "ustalenie to przybranie przez utwór
>> > jakiejkolwiek postaci, chociażby nietrwałej, jednakże na tyle
>> > stabilnej, by cechy i treść utworu mogły wywierać efekt artystyczny".
>> Nie widzę prawdę mówiąc zakresowej różnicy pomiędzy tą definicją a moją.
>
> Wg SN (i doktryny) forma nie musi być niezmienna. Nie musi też być
> osadzona w nośniku materialnym. Mylisz, jak mi się wydaje, ustalenie z
> utrwaleniem.

Oj nie mylę nie mylę - "w kontekście" nie znalazło się tam przypadkiem.

>> > Otóż postać przypadkowych smug na piasku nie jest na tyle stabilna,
>> > gdyż nawyki percepcyjne i zwyczaje powodują, że staje się ona raczej
>> Nawyki percepcyjne nie mogą MZ stanowić w takiej ocenie jakiegokolwiek
>> kryterium bo 99% populacji nie jest w ogóle wrażliwa percepcyjnie na coś
>> co te 1% uważa poniekąd słusznie za dzieło sztuki. Innymi słowy, przy
>> takim kryterium eliminuje się najwartościowsze z utworów.
> Nie rozumiem, w jaki sposób miałoby do tego dochodzić. Nawyk jest
> taki, że coś odpowiednio osadzonego instytucjonalnie uważa się za
> sztukę, nie osadzonego - nie uważa się.

Nie rozumiem jak do kwalifikacji sztuki można uzywać czegokolwiek
osadzonego instytucjonalnie. 80% społeczenstwa nadal pewnie uważa jelenie
na rykowisku za sztukę, a tylko mniej niż ułamek procenta utwory jakiegoś
nawiedzonego impresjonisty (to są panie bohomazy jakieś a nie sztuka). To
jak chcesz cokolwiek tu cokolwiek "osadzać" skoro to właśnie kwestia
osobniczej percepcji. Ta percepcja zależy od statusu społecznego,
wykształcenia, wreszcie indywidualnej wrażliwości i tak się jakoś składa,
że coś statystycznie powszechniej postrzegane jako sztuka ma dużo więcej
szans na bycie banałem, niż coś postrzegane jako sztuka przez ten ułamek
procenta.

>> >> > Nie, ja optuję za konsekwentnym stosowaniem obecnej definicji.
>> >> > Twierdzę tylko, że sądy interpretują ją zbyt szeroko.
>> >> To nie ma znaczenia bo na to samo wychodzi. Podaj w takim razie obiektywne
>> >> kryteria które powinny być stosowane.
>> > Kryteria są w art. 1 ustawy. A że nie są obiektywne, to inna bajka i
>> > tego bym się nie czepiał.
>> Sądy orzekają podług tych kryteriów o co zdaje się masz pretensje.
> Moim zdaniem sądy interpretują je zbyt szeroko, albo zgoła lekceważą.

MZ interpretują rozumnie bo zdają sobie doskonale sprawę, że nie są w
stanie posłużyć się obiektywnymi kryteriami do bardziej zawężonej oceny.
Ja takich kryteriów też nie znam, a Ty też uparcie nie chcesz mi ich podać
mimo, że już chyba ze trzeci raz proszę.

--
Marcin