Paweł Marcisz pisze:


> Przeczytałem zacytowane orzeczenie i muszę Ci przyznać rację. Chociaż
> nadal uważam, że rozstrzygnięcie jest błędne. Jest to oczywiście
> wykładnia sprawiedliwościowa, ale contra legem. Sąd uznał przecież ni
> mniej ni więcej jak tylko że zarzut nieważności umowy może stanowić
> nadużycie prawa i jako taki pozostać nieuwzględniony. Tymczasem sąd ma
> obowiązek stwierdzić nieważność z urzędu (tak np. postanowienie SN z
> 19 XII 1984 r. III CRN 183/84 oraz uchwała SN z 17 VI 2005 r. III CZP
> 26/05). Stwierdzenie nieważności nie jest żadnym prawem strony
> stosunku prawnego, którego ta mogłaby nadużyć.

A moim zdaniem orzeczenie b. celne (zwlaszcza na gruncie znanych mi
praktyk dweloperow), IMO nie ma *zadnych* podstaw zeby odmawiac waznosci
umowom deweloperskim w zwyklej formie pisemnej (pomijajac juz fakt, ze
na rynku jest to dominujaca praktyka), co wiecej z autopsji znam 3
sprawy w deweloperem na podobnym gruncie, gdzie klient dewelopera w
calosci wywiazuje sie z zawartej umowy, a deweloper/bezskutecznie na
szczecie/ kombinuje z brakiem umowy przedwstepnej w formie aktu

> Co więcej, stanowisko zajęte przez sąd może w efekcie podważyć całą
> koncepcję form czynności prawnych. Bo cóż w zasadzie stoi na
> przeszkodzie, żeby na podstawie identycznych argumentów uznać, że
> również umowa przenosząca własność nieruchomości mogłaby zostać
> zawarta na piśmie?

IMO zbyt daleko idace wnioski - kwestia dotyczy tylko domagania sie
wykonania umowy deweloperskiej. Ale wiadomo - opinia jak d**a - kazdy ma
swoja ;-)

--
pozdr
luck