Lawa – wbrew temu co piszesz – stan faktyczny przedstawilam. Uwazam za
zupelnie wystarczajace chociażby wskazanie na:
- anonim;
- rozmowe z mezem na ten temat z jego wypieraniem się tego, na co wskazywal
anonim;
- przyznanie się wreszcie po dlugim czasie z zastrzezeniem odmiennego
charakteru znajomości. Rozumiem ze dla prawnikow confessio Regina probationum
Est nie dziala, nie mniej jednak fakt wielokrotnego, nie tylko ustnego
przyznawania się przez meza do tej znajomości i jej ukrywania, ma dla mnie
jednak duze znaczenie.

Chorobliwosc mojej postawy – mam wrazenie – polega na tym, ze nie
wyciągałam
konsekwencji z wcześniejszych, roznych sytuacji, jak i bezpośrednio po tej, o
ktorej tu rozmawiamy. A dalej – myślałam ze wlasnie po ludzku da się to
załatwić, ze nie będzie konieczności „przymusowego”, silowego
wyprowadzania
meza z domu, ze da się to po prostu załatwić w sposób cywilizowany.
Odwolywanie się przeze mnie do srodkow niejako ostatecznych wynika natomiast
stad, ze te cywilizowane metody nie daly efektu, w każdym razie – pozytywnego.

Szersze prezentowanie stanu faktycznego uznalam za zbyteczne, bo moje pytanie
nie było o szanse na rozwod / orzeczenie jego winy czy jakkolwiek – o to czy
mam racje. Niemniej jednak wobec rozbudowania watku w zupełnie inna strone
wskaze chociażby, ze kkolezanka meza w czasie ich znajomości rozwodzila się, a
jej obecnie były malzonek jako jeden z argumentow w pozwie rozwodowym wskazal
na jej romans z moim mezem. Jak widac nie ja jedna te konkretne okoliczności
odebrałam w taki, a nie inny sposób.

Pomimo niezrozumialego dla mnie postrzegania mnie jako osoby paranoicznej czy
wrecz – oprawcy wlasnego malzonka, pozew rozwodowy przygotowany jest z opcja
bez orzekania o winie. Moim celem nie jest bowiem wbrew sugestiom ani odwet,
ani zemsta, ale po prostu – glebokie, pierwotne już w tej chwili pragnienie
spokoju i stabilizacji i ogromna niechęć do babrania się w tym calym syfie.
Wobec całkowitego oporu meza, manifestowanego niejednokrotnie w formie
agresywnej graniczącej z przemoca psychiczna, a także stanowiska – sprobuj
tylko wnieść pozew to cie urządzę Az w piety ci pojdzie (wulgaryzmy celowo
pominiete) plus dzialania podejmowane przez meza w celuz zawodowego
zdyskredytowania mnie – jestem strzepkiem nerwow egzystującym w niewielkim
mieszkaniu w gestej atmosferze wrogości i z obawa o to, jaki może być jego
nastepny ruch. Jestem zatem winna poszukiwania wyjscia z tej sytuacji. Bo
zakladam ze każdy z krytycznych wobec mnie adwersarzy grzecznie i uprzejmie
czekalby, kulturalnie serwując codziennie obiad małżonkowi i współczując mu
jego przewin i sytuacji.

Co do brzmienia rat. 28[1] krio - nie podepre tego madrym wywodem, ale nie
miesci mi sie w glowie, aby sytuacja, gdy jedynym co mnie z mezem laczy jest
rozmalnie istniejacy zwiazek malzenski i fakt zajmowania jednego lokalu mogla
byc interpretowana jako >rodzina< i stad wywodzona koniecznosc zaspokajania
jej potrzeb.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl