W dniu 19.06.2023 o 11:54, Dawid Rutkowski pisze:

> Ehm, co to jest "utrwalony oryginał"?
> No dobra, niech "utworu" to będzie kompozycja muzyczna jak zapis partytury.
> Tutaj za bardzo "oryginał" nie istnieje.
> Wymyślono jeszcze coś zwane NFT - zapewne ma to coś wspólnego
> z podpisem elektronicznym,

To bardziej rodzaj certyfikatu.

> ale jak rozwiązano problem niemożliwości kopiowania to muszę doczytać.

Nie rozwiązano :)
Samo dzieło może skopiować każdy, ale istnieje tylko jeden "certyfikat"
NFT i tylko jego posiadacz może twierdzić, że jest "właścicielem"
"oryginału". Jako "właściciel" dzieła możesz czerpać zyski z jego
publikacji (albo ścigać tych, którzy publikują to baz zgody) i
certyfikat można sprzedać z zyskiem (jak znajdziesz frajera ;)), albo
mieć drogą pamiątkę w postaci cyfrowego potwierdzenia.
W zasadzie nic się nie zmieniło, ale w teorii rozwiązuje problem z
jednoznaczną identyfikacją praw ("własności" "oryginału") do dzieła
cyfrowego.

Ma to swoje zalety, bo np. niech to będzie jakiś utwór muzyczny i
pierdyliard osób rości sobie do niego prawa. W praktyce każdy może sobie
skopiować i twierdzić, że ma do niego prawa i często udowodnienie, że
nie ma, jest trudne i czasochłonne.
Token NFT jest teoretycznie nie do podrobienia i istnieje tylko w jednym
egzemplarzu, więc wystarczy pokazać, że się go ma.

To bardzo ciekawa konstrukcja, ale ja się dziwię ludziom, którzy dali
się namówić na kupno jakichś misiów w gifie (czy innych pierdół) za
niekiedy ogromne pieniądze na fali szaleństwa jakie się wokół tego
wytworzyło.

> Być może blockchainowo.

Tak. Ale tylko tego NFT, a nie dzieła.

Pozdrawiam
Piotr