"Andrzej Lawa" <a...@l...SPAM_PRECZ.com> napisał w wiadomości

> A że dziecko protestuje? Cóż, dzieciom zdarza się grymaszenie. Jak
> dzieciak odmawia np. zjedzenia obiadu i domaga się "czipsów" to uważasz,
> że rodzice powinni posłusznie te życzenia spełniać? A jak rzuci się na
> ziemię i zacznie się tarzać, bo chce jakąś zabawkę?

A co to ma wspólnego ze zmuszaniem dziecka do rozmów z ojcem, z którym
rozmawiać nie chce?
Zwłaszcza, że z nim nie mieszka, więc nie ma tu mowy o konieczności
sprawowania bezpośredniej kontroli czy wychowaniu.

> Rodzic czasami ma
> pełne prawo, a wręcz obowiązek, postępować wbrew życzeniom dzieci, także
> (a może zwłaszcza) popartymi histerią.

A może ktoś z panów tak żarliwie broniących ojca odpowie w końcu na pytanie,
które padało już kilka razy - w jaki sposób należy zmusić dziecko do
kontaktów i rozmów z ojcem i co należy zrobić, gdy tych kontaktów odmawia?
Co w takim wypadku z poszanowaniem praw dziecka do swobody jego uczuć? Te
rozmowy to mają być dla dobra dziecka, czy dla dobra ojca? I czyje dobro w
tej sytuacji jest ważniejsze?
Czekam. Tacy jesteście mocni w gębie, więc pewnie i tutaj sobie poradzicie
:)

N.