W dniu 23.04.2012 16:03, kk pisze:
[ciach]

> chciałby utrzymywać kontakty z kimś, kto przejawia cechy psychopaty? Ja nie,
> mój syn jak widać też nie, on nie ma już 5 lat, gdzie można było wciskać
> kity, że to są żarty i to jest śmieszne. On chodzi do szkoły, dzieli się
> prolemami z kolegami. Kiedyś po rozmowie znim miał tiki przez ponad 2
> tygodnie, czy to normalne?

Wiesz, możesz sobie tu lamentować do upadłego, ale brutalna prawda jest
taka, że w sądzie może ci to najwyżej zaszkodzić.

Kto wie - może piszesz całą i obiektywną prawdę. To niestety nieistotne.

W skrajnym przypadku możesz faktycznie zostać skierowana na badanie
psychiatryczne i to tobie, jako "histeryczce" ograniczą prawa rodzicielskie.

W sądzie liczą się spokojne, obiektywne dowody i dobry prawnik z dobrym
wejściem do danego sądu.

To co pisze Johnson może ci się wydać okrutne, wredne itepe - ale on po
prostu na swój sposób pokazuje ci, jak może wyglądać wojna w sądzie.

Z punktu widzenia prawa o ile ojciec nie ma odebranych praw
rodzicielskich ma prawo (a wręcz obowiązek) kontaktować się z dzieckiem.

A że dziecko protestuje? Cóż, dzieciom zdarza się grymaszenie. Jak
dzieciak odmawia np. zjedzenia obiadu i domaga się "czipsów" to uważasz,
że rodzice powinni posłusznie te życzenia spełniać? A jak rzuci się na
ziemię i zacznie się tarzać, bo chce jakąś zabawkę? Rodzic czasami ma
pełne prawo, a wręcz obowiązek, postępować wbrew życzeniom dzieci, także
(a może zwłaszcza) popartymi histerią.

A że ty twierdzisz, że ojciec rzekomo jest psychopata... sorry winnetou,
ale jesteś rozwiedziona zatem skłócona czyli nawet wbrew twoim
ewentualnym dobrym chęciom twoja ocena prawie na pewno nie jest obiektywna.