W odpowiedzi na pismo z piątek, 9 listopada 2007 10:15
(autor krys
publikowane na pl.soc.prawo,
wasz znak: <fh18fo$4ph$1@inews.gazeta.pl>):

>>>> Boskie takie małżeństwo... Bez wspólnej kasy... Jedzą osobno,
>>>> mieszkają osobno, nie rozmawiają, nie spotykają się.... E, ale nie o
>>>> takim pisałem.
>>> Z odrębnością majątkową, jeżeli już. Reszta to Twoje wyobrażenia.
>> Nie wyobrażenia. Co po odrębności, skoro razem kasę dają. Razem
>> inwestowali w mieszkanie, razem kupowali sprzęt, razem się żywili.
>> Może mąż odkładał swoją pensję na domek na wsi, a żyli z pensji żony?
>> A teraz nagle ciach i nie ma.
> No to zdecyduj się. Albo razem daja kasę , razem się żywią i urządzają,
> i maja wspólnote majątkową, albo maja swoje pieniądze, a wtedy
> wspólnoty nie ma.


No. Bez wspólnej kasy... Jedzą osobno, mieszkają osobno, nie rozmawiają,
nie spotykają się.... E, ale nie o takim pisałem.

> Jak mają wspólnotę, to nie ma mowy o okradaniu
> małżonka, bo połowa do niego i tak należy.

Wg bezdusznego prawa.

>> Taaaaaaaaaak.... I wszystko w dziecku masz idealnie takie, jak
>> zaplanowałaś... Budujesz go tak idealnie, że spełnia wszystkie Twoje
>> wymagania.... ech.
> To tylko Twoja nadinterpretacja. Ale ja i tak wolę, żeby po mnie
> odziedziczyło nieidealne dziecko, bo to moje osobiste geny, nią jakiś
> obcy łowca posagów.

No cóż, sama za niego wyszłaś :D No i woleć nie woleć powinie testament
określać. Ja wolę żeby nie dziecko, a mi nie wolno. Prawo jest stronicze.


>>>> poza tym, jak się dba, to se napisz testament :D Dlatego powinien
>>>> być testament, a nie gupia ustawa.
>>> Ja nie muszę, mnie nie boli, że majątek odziedziczą dzieci, po równo
>>> z ich ojcem.
>> Ale nie udawaj, że ustawa jest w porządku. Po prostu jest zrypana, ale
>> przypadkowo pasuje do Twojej wizji. Natomiast do wizji innych
>> niekoniecznie.
> Ja nie udaję, ja ułażam, że nie bardzo jest zrypana.

Bo pasuje do Twojego schematu.

> No, może
> dołożyłabym do niej lepszą możliwość wydziedziczenia.

A najlepiej usunąć z niej wszystko i dać wolną rękę majątkodawcy. Skoro za
życia może darować komukolwiek, to niech ma takie prawo w testamencie.

>>> To spokojnie ja zabezpieczysz. Udawaj, zes forsę przehulał, a wpłacaj
>>> na jej konto. Tylko się z nią nie żeń, bo wtedy do forsy dzieci będa
>>> miały prawo.
>> A może nie forsę? Może chcę, żeby wzięła mój ukochany samochód czy mój
>> ukochany dom?
> To się ożeń, będzie łatwiej.

Ale co mnie interesują półśrodki? No i nie będzie łatwiej, bo pół i tak jej
zabiorą...

Poza tym, może mam 3 kochanki. Jednej chcę dać dom, drugiej samochód a
trzeciej psa.


> To
>> MOJA forsa i mój MAJĄTEK. Chcę korzystać do końca.
>
> I nikt Ci nie broni korzystać do końca. Problemem jest dla Ciebie to, co
> stanie się po śmierci. Musisz zatem pokombinować.

A ja nie chcę kombinować. Chcę żeby prawo dawało mi prawo decydowania o moim
majątku.

>>> Było się rozwieść, podzielić majątek, ożenić z kochanką.
>> No widzisz, widać o tym nie pomyślał. Ale nawet jeśli, to syn by i tak
>> dziedziczył, jak sama podnosisz i chwalisz ten system.
> Ale kochanka nie zostałaby na lodzie. A myśleć trzeba zawsze.

Tylko że głównie z powodu wadliwego prawa.


>> Wiesz do wydziedziczania nie wystarczy proste nie lubienie się. On był
>> pełnosprawny i zdrowy. Więc że nie chciała z nim mieszkać to nie od
>> razu wyrodna.
> No to w czym problem?

No w tym, że nie można takiej wydziedziczyć.

>>> po drugie, narobić w
>>> podzięce koszmarnych długów, żeby się córka ucieszyła.
>>
>> No narobił, ale długów się nie dziedziczy, więc długi spłaca jego mama
>> :(
> To ta córka małoletnia jest?

Nie.

> A o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem
> inwentarza mam tez nie słyszała?

Ale mama nie dostała spadku tylko córka, za to spłaca, bo chce ratować honor
syna. Taka dziwna kobieta.... Tylko córka niczym na spadek nie zasłużyła.

>> Poza tym, znów -- czemu człowiek ma kombinować? Nie lepiej jakby
>> ustawa była sprawiedliwa?
> Ty się jednak urwałeś z wielkanocnej choinki, jak sprawiedliwości
> szukasz w ustawach...

Ty się urwałaś, skoro uważasz że niesprawiedliwe prawo jest OK i nie należy
na nie marudzić.


>>> Nikt matki z połowy nie okrada, bo połowa należała do męża.
>> No i? Mieszkali razem i razem korzystali. A teraz nagle zostanie np.
>> bez auta albo z lokatorem w mieszkaniu. co innego wspólna własność z
>> mężem, a co innego mur w poprzek pokoju.
> Zawsze można spadkiobierców spłacić.

Jak się zgodzą. Poza tym, nie zawsze jest z czego.

>> Poza tym, skąd wiesz, że połowa należała do męża? Ja np. jestem
>> wyjątkowo rozrzutny i mojej kasy to nie ma już po wypłacie i wszystko
>> finansuje żona. Czemu nagle pół tego ktoś ma jej zabrać? Ja swoje pół
>> przeżarłem w barze, ona buduje majątek....
> Za karę, że nie umiała pogadać z mężem o jego rozrzutności... Albo
> rozdzielności majątkowej ustanowić, żeby chronić swoje interesy.

No ale rozdzielność to albo rozwód albo fikcja.
Rozdzielność to jest przydatna dla bogaczy albo dla kombinatorów.

>>> Chcieli, to mieli, nie ma jeszcze nakazu posiadania dzieci.
>> Za to jest nakaz, że jak się je już ma, to na pełną parę, do usranej
>> śmierci, a nawet po.
> Nie przesadzaj. Czasen bachory się przydają do płacenia alimentów na
> rodzica w podeszłym wieku.

O! To jednak mają jakiś dług?

>>>>>> To małżonek i rodzice inwestowali. Oczywiście znów pomijam
>>>>>> przypadek, gdy dziecko też inwestowało.
>>>>> No pardon, ja się z mężem sama dorabiam.
>>>> a) Od becika? Nic rodzicom nie zawdzięczasz?
>>> Nie wydaje mi się. Oni spełnili swój obowiązek wobec mnie,
>> Taaaaaaaaa..... Obowiązek. Ich zasranym obowiązkiem było cię urodzić i
>> wychować. To ja już nie mam słów.
> Urodzić, to była ich fanaberia;-) A jak się powiedziało A, to trzeba
> było powiedzieć B.

Ale niekoniecznie C.

>>> ja spełniam
>>> swoje obowiązki wobec nich, rachunki są wyrównane. I jakoś nie
>>> słyszałam, żeby narzekali, że raczyli mnie począć, urodzić
>>> wyprowadzić na ludzi.
>> A ja mówię, że narzekają?
> Nie, Ty narzekasz na niesprawiedliwość.

No. Bo jest.

>>>> b) No i chcesz, żeby tak połowę nagle ci zabrano?
>>> Nie mam poczucia zabierania połowy. Ale ja przywiązuje niewielka wagę
>>> do majątku, tego najcenniejszego i tak nikt mi nie odbierze ;-)
>> żebyś się nie zdziwiła....
> Nie ma takiej opcji. Tego najcenniejszego nie da się spieniężyć.

Ale da się odebrać.

>> No widzisz, nie każdy lubi przepić. Niektórzy chcą żyć w dostatku do
>> końca, a następnie przekazać majątek swoim rodzicom, którym są
>> wdzięczni za dane wychowanie.
> Statystycznie rodzice umierają przed dziećmi.

Statystycznie to ja jestem np. 1/3 faceta i 2/3 kobiety... Są dwa rodzaje
kłamstw: kłamstwo i statystyka.

> A dorosłe dzieci nie mają
> zakazu wyrażania wdzięczności. Nawet w formie sponsorowanie rodziców,
> ba, nawet podatek niedawno na to konto zniesiono.

Za to rodzice mają obowiązek... Nawet w stosunku do 60letniego syna. Gupie
prawo.

>>> A może odpłaca pięknym za nadobne?
>> Może. Ale jak widzisz, jest masa możliwości, a bezduszna Ustawa
>> zakłada, że rodzic jest dłużnikiem dziecka, choć prawda jest zazwyczaj
>> przeciwna.
> Bardziej bezduszna jest ta ustawa, która nakłada na dzieci bezwzględny
> obowiązek alimentowania rodziców na starość, nawet w sytuacji, kiedy
> kilkadziesiąt lat temu byli ostatnimi s$#$%ami.


No widzisz.... Ale dali im życie. Więc przynajmniej tyle sprawiedliwości.


--
Tristan
Jeśli chcesz się dowiedzieć jak nieskutecznie a złośliwie spamować,
napisz tu: b...@n...pl o...@n...pl t...@w...pl
k...@n...pl w...@g...biz.pl