Nixe wrote:
> X-No-Archive:yes W wiadomości <news:epfmjg$lle$1@inews.gazeta.pl>
> Piotr Kubiak <p...@m...liamg> pisze:
>
>> Nixe wrote:
>>> Jest! Nadaję list do konkretnej osoby (i mam tego dowód), a nie w
>>> przestrzeń.
>
>> Nie jest. Taki kwitek w Twoich rękach skutkuje tylko i wyłącznie
>> *domniemaniem*, że odbiorca odebrał.
>
> Dokładnie takim samym domniemaniem jest wysłanie ZPO. Adresat może go
> po prostu uparcie nie odbierać.

Wtedy robi to z *własnej* woli, czyli zapoznać się z pismem mógł.

> Albo pismo może zaginąć po drodze.

A to już nie jego wina. Z pismem zapoznać się nie mógł.

> I co w takiej sytuacji?

W której? Pierwszej, czy drugiej?

> Zwłaszcza, gdy powtarza się notorycznie? Mam
> się po prostu pogodzić z losem, że nie jestem w stanie umożliwić
> adresatowi przeczytania mu danego pisma? Przecież nie leży to w mojej
> gestii, bo NIE MAM NA TO WPŁYWU. Ileż razy można to powtarzać?

Oczywiście że nie masz. Czasem pozwany też nie ma, a czasem ma.

>> odebrał, to łatwo będzie mu to domniemanie obalić. A ponieważ
>> zdarza się to jak mniemam rzadko, dlatego akurat w Twojej praktyce
>> być może *zawsze* kwitek nadania był dowodem odbioru, bo w istocie
>> jest nim dopóki odbiorca tego (skutecznie) nie podważy.
>
> Podważał (pewnie sądził, że jest cwańszy). Nic mu to nie dało.

To ponownie się pytam: nie odbierał z własnej woli, czy z innych przyczyn?

> Proces
> przegrał, długi musiał zapłacić. Sąd uznał, że same dowody nadania
> faktur i wezwań całkowicie wystarczą.

Zatem wnioskuję, że zapoznać się mógł, tylko celowo tego nie robił.
Wtedy oczywiście domniemanie że *się zapoznał* skutkuje.

--
Pozdrawiam,
Piotr Kubiak
(chcesz do mnie napisać, to domyślisz się jak odszyfrować adres z nagłówka)