Użytkownik "evolution" <e...@o...pl> napisał w wiadomości
news:h7o3hj$61c$9@news.onet.pl...

> A może ktoś wie jak to od prawnej strony wygląda?

Osobiście uważam, że należałoby zastosować przepisy o rzeczach
znalezionych. A zatem do obowiązków znalazcy należy powiadomienie
Rejonowego Organu Rządowej Administracji Ogólnej (wynika to z Rozp. Rady
Ministrów z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie rzeczy znalezionych). Jeśli
uznać, że to biżuteria srebrna (a nie z białego metalu), to jest
"kosztownością", więc stosownie do treści art. 184 kc należałoby je
przekazać do tego organu.

W praktyce wydaje mi się, że należałoby wykazać dobrą wolę i napisać list
polecony (by mieć dowód) do Wojewody informując go o sytuacji. Wojewoda
zapewne też nie będzie wiedział, kto jest adresatem, więc najpewniej nie
będzie tego w stanie zwrócić nikomu. W piśmie można zażądać wypłaty
znaleźnego w wysokości 10% wartości (art. 186 kc). Stosownie do art. 187 kc
biżuteria po dwóch latach przejdzie na własność Skarbu Państwa.

Uważam, że propozycje zatrzymania tej biżuterii przez Ciebie niosą ryzyko
uznania, że doszło do przywłaszczenia przez Ciebie tego towaru. Wszak nie
ma tu wątpliwości, że nie jesteś jego właścicielem. Nie możesz też nabyć
jego własności wobec braku dobrej wiary.

Jedynie można spróbować takiego wybiegu i uznać, że to nie są
kosztowności - bo w sumie nigdzie chyba definicji ścisłej nie ma.
Powiadomić Wojewodę, że to biżuteria z białego metalu (bo może to nie jest
srebro, a Ty nie musisz się na tym znać - są tam jakieś metki?). Wówczas
stosownie do art. 187 kc, jeśli po upływie dwóch lat nikt się po te rzeczy
do Ciebie nie zgłosi, staniesz się ich właścicielem.