Użytkownik "Jotte" <t...@W...pl> napisał w wiadomości
news:d2rvro$ip6$1@news.dialog.net.pl...

> Prawie nikt, i to jest błąd.
> Czytałem już statuty zawierające zapisy, które mogły rozśmieszyć
> największego ponuraka. To oczywiście bez znaczenia. Papier przyjmie
> największe bzdury, a zaraz potem zrobi to Rada Pedagogiczna albo Rada
> Szkoły, ale zapisy statutowe sprzeczne z obowiązującymi aktami prawnymi
> wuższego rzędu są po prostu nieważne.

Wiesz, ale pod znakiem zapytania pozostaje tak naprawdę moc prawna takich
statutów. Prawo edukacyjne dość dokładnie określa, co może sobie szkoła we
własnym zakresie regulować. Sprawa używania na przerwach lekcyjnych komórek
moim zdaniem nie moze być przedmiotem tego unormowania. Starałem się to
wykazać w prowadzonej tutaj w tamtym roku dyskusji na ten temat. Romek
przytaczał z kolei szereg argumentów z których wynikało, że może. W każdym
razie mnie nie przekonał.

Nie ma sensu tego powielać i dla tego obecnie staram się unikać wdawania się
w spór co do prawa do wprowadzenia takiego zakazu. Osobiście uważam, że
statut takiego zakazu wprowadzić nie może. Nie może, bowiem brak jest
podstawy prawnej do wprowadzenia takiego zakazu. Zakaz może być prowadzony
tylko mocą ustawy albo z jej upoważnienia. Z tego co wiem, to zadna ustawa
tego nie normuje. Zakaz używania komórek podczas przew, które przecież są
wolnym dla ucznia czasem, można moim zdaniem przyrównać do szeregu zakazów
wprowadzanych w marketach. A to zakazu fotografowania, a to zakazu noszenia
plecaków i toreb. Już wielokrotnie na tym forum stwierdzaliśmy
jednoznacznie, że takie zakazy nie mają żadnej mocy prawnej i są co najwyżej
życzeniem właściciela obiektu, do którego ktoś się może, ale nie musi
dostosować.

Osobnym - w mojej ocenie - aspektem sprawy jest sposób reakcji dyrektora
szkoły na naruszenie statutu. Jeśli nawet przyjąć, że statut może zakazywać
używania komórek, a uczeń postanowienia owe naruszył, to nie ma żadnej
podstawy prawnej do tego, by mu ów telefon odbierać. To ma być zemsta? Kara?

No bo pierwsze nasuwające się pytanie, to cel takiego posunięcia. W
postępowaniu karnym zatrzymanie przedmiotu ma na celu zabezpieczenie
możliwości zabezpieczenia na nim śladów, albo też odzyskanie przedmiotu i
jego późniejszy zwrot prawowitemu właścicielowi. A jaki cel miało by w tym
wypadku? Prawowitym właścicielem jest uczeń. A jeśli nie, to należy
zastosować procedury przewidziane w prawie karnym - a więc jeśli nawet
zabierać telefon, to natychmiast wzywać Policję i jej przekazać sprawcę i
dowód domniemanego przestępstwa. Innego pomysłu na uzasadnienie działania
dyrektora nie mam.

Zabranie telefonu przez nauczyciela podczas lekcji dokonane na czas lekcji
można jakoś tam wytłumaczyć względami pedagogiki. Uczeń nie może się
opanować, by nie bawić się nowym telefonem, to nauczyciel mu to ułatwia,
odbierając pokusę. Ale na czas lekcji. Wówczas jest jakieś tam uzasadnienie
kierowaniem się dobrem dziecka. No bo powinno ono korzystać z lekcji, a nie
bawić się telefonem, często przy okazji wciągając w zabawę siedzących
nieopodal kolegów i koleżanki. Ale podstawa ta upada z chwilą zakończenia
lekcji. Z tą chwilą upadają wszelkie podstawy prawne zatrzymania tego
telefonu. Jest czas wolny dla ucznia. Jeśli nawet Statut szkoły zabrania
korzystania z telefonu, to ucznia można za jego naruszenie ukarać w sposób w
prawie przewidziany. Napadanie na niego, odbieranie mu jego własności - to
nie są rozwiazania prawem dopuszczalne.

Mogą zresztą zrodzić wysoce niezręczne dla dyrektora szkoły sytuacje. Taka
napaść uprawnia do obrony koniecznej. Co będzie jak napadnięty wda się w
szarpaninę z dyrektorem, a na pomóc przyjdą mu koledzy? Dorosły napada na
dziecko. Margines dopuszczalnych środków obrony koniecznej jest tu wielki i
podejrzewam, że sąd uznał by nawet bardzo radykalne posunięcia ze strony
nieletniego. Zresztą, jeśli nawet nauczycielowi uda się zdobyć ten
przedmiot, to czy czasem nie ucierpi na tym jego powaga? Jak wpłynie na
morale uczniów świadomość, że dyrektor został przez uczniów pobity? A znam
takie przypadki i często nauczyciel wolał nie zgałszać faktu, by nie utracić
autorytetu.

> Inna sprawa to dostępność statutu.
> Faktem jest, że są szkoły (także ta, gdzie pracuję) maksymalnie
utrudniające
> zapoznanie się z tym dokumentem, uniemożliwiając jego wypożyczenie,
> sporządzenie kopii (nawet zamówienie płatnej), a jedynie pozwalając na
> "przeczytanie na miejscu" (sic!). Intencje takiego postępowania są
> oczywiste.

Niektóre szkoły mają swoje statuty na stronach internetowych. Generalnie, to
taki akt powinien być moim zdaniem w szkole wywieszony w widocznym miejscu.
Przechowywany biurku nie ma żadej mocy. No bo skoro go prawie nikt nie zna,
to trudno oczekiwać, by go przestrzegał. Co więcej, utrudnienie dostępu do
niego może być poważnym argumentem, że uczeń działał w błędzie co do prawa.
Nie zapominajmy, że obowiązkiem twórcy prawa jest jego rozpowszechnienie.
Ustawy i rozporządzenia ogłasza się w tym celu w Dziennikach Ustaw. Akty
niżeszego rzędu w odpowiednich dziennikach. Trudno, by dyrektor szkoły
wydawał dziennik urzędowy, ale by akt był obowiązujący musi go ogłosić.
Jedynym racjonalnym sposobem wydaje mi się jego wywieszenie w miejscu
publicznie dostępnym. Bez tego Statut nie obowiązuje moim zdaniem.