Dnia Thu, 25 Jun 2009 14:33:41 +0200, Emka napisał(a):


>> Wynika z tego że obecny stan zdrowia nie pozwala jej na prace na TYM
>> stanowisku pracy.
>
> A skąd taki wniosek?

Stąd:
>>>>>> Zwolnienie w mojej sytuacji jest postanowione przez lekarza z
>>>>>> przyczyn medycznych

Jaki inny wniosek nasuwa Ci się kiedy to lekarz decyduje że ze względów
zdrowotnych masz "się zwolnić'?

> Zresztą gdyby obecny stan zdrowia nie pozwalałby na pracę, to od razu
> poszłaby na zwolnienie, a nie składała wypowiedzenie.

Dlatego wysuwam wniosek że nie nadaje się w obecnym stanie zdrowia do pracy
na tym stanowisku. Gdyby były rokowania na powrót do zdrowia, to by
otrzymała ZLA (chorobowe) od tego lekarza.

>> Chuja zapłaci.
>> pracodawca płaci tylko 33 dni zwolnienia lekarskiego
>
> No i starczy. To mało?

Nie płaci ze swojej kieszeni, jako Dobry Wujo Pracdodafca, tylko ze środków
wypracowanych przez pozostałych pracowników. To jest KUP.
Nikt nikomu nie nakazuje by ktoś został pracdafcą. Jedni zostaja
pracodawcami, inni pracownikami - jedni są zależni od drugich i tyle - jadą
na tym samym wózku i nie mogą istnieć bez drugiej strony.
Kiedyś, bardzo przyzwoitemu człowiekowi (mojemu pracodawcy) odparowałem
wyniku jego wywodów nt "wypłaty wynagrodzenia":
(on) - ...ja im (pracownikom) daje pieniądze.
(ja) - dać to pan może w kościele na tacę, a im pan wypłaca wynagrodzenie
za wykonaną pracę.
(on) - ......(opadnięta kopara) - tego się po tobie nie spodziewałem.

Bo taka jest prawda, nikt nikomu łaski nie robi. Firmę, zakład pracy tworzą
LUDZIE a nie sam pracodafca.


> Poza tym wyobraź sobie sytuację, w której kobita przynosi Tobie, jako
> pracodawcy wypowiedzenie umowy. Podpisujesz je, wiesz, że za miesiąc jej
> już nie będzie, więc szukasz kogoś na jej miejsce. [...]
> Ponieważ jesteś Dobry Wujek Herald, to przyjmujesz ją z powrotem,

Na _TYM_ etapie Twojego przykładu - nie, nie uznaję wypowiedzenia jako
niebyłego i nie przywracam jej do pracy.


> ale na drugi dzień pracownica trzepocząc przepraszająco rzęsami wręcza
> Ci zwolnienie lekarskie, bo o matko boska ona normalnie nie wie jak to
> się stało, ale dziwnym trafem jest w ciąży! I to zagrożonej!

Dopiera _TERAZ_ zmienia to sytuację i stosunek. Skoro kobieta składając
oświadczenie woli jakim jest wypowiedzenie umowy o pracę nie była świadoma
że jest w ciąży - ma prawo wnosić o przywrócenie jej do pracy, wycofanie
wypowiedzenia umowy o pracę. Ale pod ochronką jest tylko w przypadku kiedy
składając wypowiedzenie BYŁA już w ciąży tylko o niej nie wiedziała.

> Sam mniut ;-)

Po prostu samo życie, w dodatku całkiem naturalne wśród przeciętnego
społeczeństwa. Acz nie pojęte chyba dla ludzi pokrzywdzonych przez los,
chorych na umyśle itd.

>> każdy NORMLANY pracodawca w swoich kalkulacjach do
>> kurwy nędzy uwzględnia przecież że pracownik MOŻE zachorować, że pracownik
>> pójdzie na urlop,
>
> Ale do kurwy nędzy (mówiąc Twoim językiem ;-) nikt normalny nie zakłada, że
> jak mu kobita składa wypowiedzenie umowy o pracę, to nagle jej się odwidzi i
> zechce wrócić do pracy po dwóch tygodniach.

Wobec czego nie należysz do normalnych.
W takim przypadku z ciebie jest pizda a nie pracodawca skoro nie znasz
zapisów KP w rejonie art. 176 do 189^1


> Na dodatek twierdząc, że właściwie to nie wraca, tylko idzie na zwolnienie.

O tym decyduje lekarz prowadzący ciąże.


> A Ty przypadkiem nie w ciąży? Bo wtedy też hormony buzują, a człowiek miota
> się i rzuca mięsem zupełnie bez powodu.

Nie, nie mam warunków technicznych by zaciążyć.
Ale Ty pewnie jesteś już w wieku klepsydralnym i daaawno po menopauzie,
ponieważ masz jakieś wypaczone spojrzenia na kobiety w ciąży -
prześladuiesz i dyskryminujesz je.