24-latek wrote:

> witam wszystkich serdecznie
> mam pewien problem i nie wiem jak go rozwiazac i licze na wasza pomoc,porade
> bylem przez pare miesiecy z pewna dziewczyna,z ktora bedziemy(chyba)mieli
> dziecko.
> o tym ze jest w ciazy, ze mna, jak twierdzi dowiedzialem sie dopiero trzy
> miesiace
> po naszym rozstaniu.
> pomimo ze sie rozstalismy panuja miedzy nami poprawne stosunki,
> nikt do nikogo nie ma zalu etc, ale jednoczesnie nie widzimy przyszlosci ze
> soba nawet
> pomimo dziecka majacego sie za miesiac urodzic.
> ja oczywiscie poczuwam sie do roli ojca ze tak powiem, ale mam pewne
> powody zeby sadzic ze to dziecko moze,powtarzam "moze" nie byc moje.
> i tu moje pytanie :
> jak w miare delikatnie i bez zbednych oskarzen,zali moge spowodowac zeby
> sad zasadzil sprawe o ustalenie ojcostwa, i zeby nie mialo to pozniej,
> jesli sie okaze ze to jednak moje dzicko, jakis przykrych konsekwencji
> typu ze bede mial odebrana/ograniczona wladze rodzicielska etc.
> zaznaczam ze nie chce sie uchylac przed alimentami,jesli rzeczywiscie
> to moje dziecko.
> nie wiem niestety jak do tego tematu podejdzie moja ex,nie chce zeby
> pozniej sie na mnie mscila etc. ze nie wierze jej itp.(penie poczuje sie
> urazona)
> bardzo prosze o jakies podpowiedzi jak pociagnac mam te sprawe.
> z gory dziekuje i pozdrawiam
>
>

Oto co na to kodeks rodzinny i opiekuńczy:
(http://eber.kul.lublin.pl/~fajgiel/StaraWWW/Ap/Kro/
kro2_11.htm)

Art. 84. § 1. Sądowego ustalenia ojcostwa może żądać zarówno samo
dziecko, jak i jego matka. Jednakże matka nie może wystąpić z takim
żądaniem po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności.

§ 2. Powództwo o ustalenie ojcostwa wytacza się przeciwko domniemanemu
ojcu, a gdy ten nie żyje - przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd
opiekuńczy.

Art. 85. § 1. Domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z
matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto
osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka.

§ 2. Okoliczność, że matka w tym okresie obcowała także z innym
mężczyzną, może być podstawą do obalenia domniemania tylko wtedy, gdy z
okoliczności wynika, że ojcostwo innego mężczyzny jest bardziej
prawdopodobne.

Tak więc, jeśli dziecka nie uznasz przed kierownikiem USC (a jest taka
możliwość), to jeżeli matka pozwie Cię o ustalenie ojcostwa to sam fakt
"obcowania" wystarczy aby być uznanym za ojca dziecka.

Wydaje się, że wspomniana w art. 85 §2 okoliczność może mieć miejsce
wtedy, kiedy na przykład matka miała stałego partnera a Ty byłeś skokiem
w bok. Jednak, gdy Ty byłeś wtedy jej stałym partnerem, a istnieje
możliwość że ojcem jest ktoś inny nie będziesz miał nawet prawa
przeprowadzeniu dowodu przeciwnego -- np. badań DNA.
Polski ustawodawca, wychodzi z założenia (słusznego moim zdaniem), że
lepiej żeby dziecko miało ojca możliwie najlepszego (ale niekoniecznie
biologicznego). Jak widać matka ma pewną możliwość wyboru ojca wśród
potencjalnych partnerów.

Sposób w jaki będziesz się sądził o ustalenie ojcostwa nie ma żadnego
wpływu na późniejsze stosunki pomiędzy Tobą a dzieckiem. Alimenty są
zasądzane, tylko wtedy, gdy nie łożysz na dziecko z własnej woli -- jako
środek przymusu.

Moja rada, spróbuj się dogadać z matką dziecka tak aby po urodzeniu
dziecka przeprowadzić badania, a następnie jeśli one będą wskazywały na
Ciebie po prostu uznaj je przed kierownikiem USC

To co napisałem, to takie moje bajania, nie żadna oficjalna rada prawnika.


--
Przemyslaw 'Pshemekan' Plaskowicki
I know how men in exile feed on dreams of hope (Aeschylus, Agamemnon)