MZ pisze:

> Czyli...rzeczywiście masz rację. W takim razie kajam się, pełen podziwu
> dla uczciwości pewnego notariusza, który miał zwyczaj zaraz po
> transakcji wysyłać aplikantkę do sądu z wnioskiem o wpis.

I bardzo dobrze, choć i to czasami nie wystarcza niestety, w takich
ekstremalnych sytuacjach, jak z mojego przykładu. Generalnie, im
szybciej pojawi się wzmianka o wniosku, tym lepiej. Najlepiej byłoby,
gdyby notariusz w momencie zawarcia umowy, rejestrował to w jakimś
centralnym systemie.

> faktycznie zaczyna obowiązywać art. 8, o wyłączeniu. Ponadto przy takiej
> kasie zawsze można próbować wykorzystać art. 6 o działaniu w złej wierze
> tych kolejnych kupujących - kwestia dobrej papugi :]

Można, ale to bardzo ciężki kawałek chleba. Zauważ, że definicja
ustawowa złej wiary w art. 6 mocno chroni nabywcę, stwierdzając, że w
złej wierze jest ten, kto wiedział lub z łatwością mógł się dowiedzieć,
podczas, gdy w typowej definicji doktrynalnej zamiast "z łatwością"
byłoby "przy zachowaniu należytej staranności".

> Z drugiej jednak strony patrząc na art. 12 o pierwszeństwie
> ograniczonych praw rzeczowych, to rejestrując umowę przedwstępną lepiej
> być tym pierwszym niż ostatnim.

Prior tempore potior iure;) choć to nie zasada bezwzględna - patrz
choćby art. 310 KC. A jeszcze w kwestii technicznej, nie stosujemy art.
12 wprost, a przez odesłanie z art. 20.


--
kuba
www.fashioncorner.pl