kuba pisze:

>
> Wytłumaczę Ci na przykładzie:
>
> W dniu 9.10 o godzinie 11.00 X będący właścicielem mieszkania stawia się
> w kancelarii notarialnej i sprzedaje mieszkanie A, wskutek czego A
> nabywa własność w momencie podpisania umowy.
> O godzinie 12.00 X stawia się w innej kancelarii i sprzedaje mieszkanie
> B, wskutek czego B nabywa własność, ze względu na treść art. 5 Ustawy o
> księgach wieczystych i hipotece.
> O godzinie 13.00 X stawia się w jeszcze innej kancelarii i sprzedaje
> mieszkanie C. C nabywa własność z tych samych względów, co B.
>
> Załóżmy, że na tym koniec.
>
> Mieszkanie jest własnością C, a A i B mogą sobie ścigać X-a, wpakować go
> do pierdla i walczyć co najwyższej o odszkodowanie.

Pozwolisz że przytoczę treść artykułu na który się powołujesz:

Art. 5.
W razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w
księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga
na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według
treści księgi nabył własność lub inne prawo rzeczowe (rękojmia wiary
publicznej ksiąg wieczystych).

Czyli...rzeczywiście masz rację. W takim razie kajam się, pełen podziwu
dla uczciwości pewnego notariusza, który miał zwyczaj zaraz po
transakcji wysyłać aplikantkę do sądu z wnioskiem o wpis. W tym momencie
faktycznie zaczyna obowiązywać art. 8, o wyłączeniu. Ponadto przy takiej
kasie zawsze można próbować wykorzystać art. 6 o działaniu w złej wierze
tych kolejnych kupujących - kwestia dobrej papugi :]

Z drugiej jednak strony patrząc na art. 12 o pierwszeństwie
ograniczonych praw rzeczowych, to rejestrując umowę przedwstępną lepiej
być tym pierwszym niż ostatnim.

--
MZ