On 30 Mar, 18:41, Andrzej Lawa <a...@l...SPAM_PRECZ.com>
wrote:
> .B:artek. pisze:
>
> > Robercie, dlaczego patrzysz na wszystko przez pryzmat prawa karnego? A
> > co z ochroną własności, posiadania?
>
> A co ma być? Właściciel właścicielem pozostaje, a w pewnym zakresie
> posiadania sam się zrzekł wybierając taki rodzaj działalności.

A podstawa prawna do tej tezy. Obowiązuje przepis "ochrona posiadania
nie dotyczy przypadków, gdy przedmiot posiadania jest wykorzystywany
na cele działalności gospodarczej. Podobnie z ochroną własności." ?

>
> Przez analogię: aktor występujący w teatrze nie może mieć pretensji, że
> ludzie z widowni się na niego patrzą ;)

Zła analogia. Po pierwsze, pomijając ochronę prywatności, nikt,
niezależnie od tego czy jest aktorem, nie ma prawa do żądania od
innych, żeby nie patrzyli na niego (tymczasem właściciel ma prawo
żądać, by inni nie przebywali w należącym do niego budynku). Po drugie
- widzowie zawarli umowę z teatrem i mogą żądać jej wykonania (tak
nawiasem mówiąc, gdyby prowadzący teatr zażądał od nich opuszczenia
sali w środku przedstawienia, to nie mogliby odmówić i pozostawałoby
im roszczenie odszkodowawcze, nie są bowiem właścicielami
pomieszczeń). Teatr z kolei może żądać od aktora wykonania umowy o
pracę. Tymczasem żaden stosunek prawny nie łączy właściciela klubu i
potencjalnych klientów stojących przed drzwiami.
>
> > Restauracja = każdy może wchodzić, a właściciel nie ma nic do gadania. I
> > jak będzie ktoś chciał wejść o 5 nad ranem, gdy zamknięte, to może wybić
>
> Na prawdę nie widzisz różnicy pomiędzy restauracją otwartą a zamkniętą?