Sky [###s...@o...pl.###] napisał:

> Stwierdzenie faktu o popełnieniu jakiegoś aktu
> odpodmiatawiającego -przyjęcie go do wiadomości bez podjęcia działań
> zaradczych -to wystarcza by stwierdzić że przymykasz na to oko.

Weź głęboki oddech i się zastanów spokojnie. A co można w takim
wypadku zrobić? Nie ma silnych na to i nie dasz rady spowodować, by
niemowlęta nagle zaczęły za siebie podejmować świadomie decyzje. A
zatem żebyś nie wiem jak kombinował, to ktoś za nie te decyzje
podejmować musi. Dość naturalną konsekwencją jest przyjęcie, że prawo
takie mają rodzice. Można by było walczyć z tymi praktykami, gdyby
Kościół chrzcił te dzieci wbrew woli rodziców. Dokąd Ci ostatni nie
protestują, to z całą pewnością Ty czy ja nie mamy moralnego prawa
wnosić sprzeciwu - o podstawach prawnych nie wspominając.

>>>> Weź że wreszcie wykaż, w jakieś to uzależnienie popada człowiek w
>>>> wyniku przyjęcia chrztu. Zwłaszcza w wieku niemowlęcym, gdy z
>>>> reguły
>>>> tego nie pamięta.
>>> Nie czuję potrzeby wykazywania się niczym przed tobą.
>> No to wykaż przed innymi, albo nie pisz rzeczy, których nie
potrafisz
>> uzasadnić.
> A czego właściwie twoim zdaniem nie potrafię uzasadnić?

Przecież mojego pierwotnego pytania, na które nie czujesz potrzeby
odpowiadać, to nawet nie usunąłeś z cytatu w tym poście. I ja celowo
pozostawiłem to nadal. Co mam Ci bardziej precyzować? Odpowiedz na to
pytanie, które jest poprzedzone czteroma znaczkami ">", czyli już
cztery razy było wymienione w tej dyskusji.

> Sprecyzuj -to zobaczymy...bo na razie nie podejmujesz się dyskutować
z
> uzasadnieniami jakie podałem...a każdy baran potrafi powiedzieć że
mu się
> jakieś uzasadnienie nie podoba...lub że nie uznaje czegoś za
uzasadnienie.

>> Chrzest dziecka nie ma nic wspólnego z wpajaniem mu czegokolwiek.
To
>> są dwa zupełnie niezwiązane ze sobą wydarzenia.
> Na katechezę nie prowadza się dzieci nieochrzczonych...chrzest jest
aktem
> który uzasadnia wymaganie skierowane ku rodzicom by dziecko poddali
> katechezie i wpajaniu praktyk religijnych.

Dość ciekawe rewelacje. Po pierwsze nie przypominam sobie, by
ktokolwiek pytał mnie o chrzest mojego dziecka w pierwszej klasie - a
dzieci na katechezę chodzą. Jak pomiędzy chrztem mojego dziecka, a
jego pójściem do szkoły zmieni się mój światopogląd, to nie widzę
żadnych przeciwwskazań, by dziecka na katechezę nie posłać. I na
odwrót - nie spodziewam się, by protestowano przeciwko uczestnictwu
przez nieochrzczone dziecko w katechezie. Co najwyżej będzie problem z
Pierwszą Komunią Świętą i Bierzmowaniem, ale w uczestnictwie w
katechezie przeszkadzać to nie powinno. Jak zatem jasno z tego wywodu
wynika, nie ma związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy chrztem lub
jego brakiem, a możliwością czy koniecznością uczestnictwa w
katechezie. Te zdarzenia nie są ze sobą w żaden sposób powiązane.

> Przez wiele lat broniła mi tego wpojona wcześniej mentalność -której
> podleganie wielu doprowadza do znaczących szkód moralnych. Jeśli nie
> bierzesz siły owego "uwarunkowania osobowości" pod uwagę to coś z
tobą nie
> tak... ;)

No to miej pretensje do swojej moralności, a nie czepiaj się Chrztu
Świętego :-) bo to nie ma jedno z drugim nic wspólnego.

>> Czyli w skrócie przestałeś wierzyć w boga? Nie Ty pierwszy, nie
>> ostatni. Ale co do tego ma chrzest? Bo przypominam, że od tego
>> wyszliśmy.

> Mój drogi -jesteś w wielkim błędzie uważając ze to kwestia utraty
wiary w
> boga. U mnie to kwestia realnej oceny przydatności pewnych struktur
> stworzonych przez ludzi do szerzenia nie tyle jakiejś "wiary w
boga"...ale
> niesprawdzalności w realu ich wizji wychowania człowieka w której
bóg jest
> przez nich traktowany tylko jako kwiatek do kożucha -a przypomnę ze
wciąż
> twierdzę że ich pomysł polega na indoktrynacji rozpoczynanej czymś
co zwą
> chrztem.

Niech Ci będzie, że to kwestia realnej oceny struktur. Nie mam zamiaru
z tym polemizować. Ale co to ma wspólnego z Chrztem? Czy Twoja realna
ocena tych struktur była by inna, gdybyś tego chrztu w niemowlęctwie
nie przeżył? Nie wmówisz mi, że polanie Cię kilkoma kroplami wody w
wieku kilku tygodni oraz kilka modlitw przy tym odmówionych
spowodowało u Ciebie tak nieodwracalne i głębokie zmiany w zdolności
do realnej oceny zjawisk i sytuacji, że teraz to skutkuje to oceną
przydatności Kościoła w drodze do zbawienia.

O ile jestem w stanie zrozumieć i uszanować pogląd, że akurat Kościół
nieodzowny do zbawienia nie jest, choć moim zdanie z całą pewnością
pomaga w tym i wskazuje Katolikom właściwą drogę. O tyle nadal nie
przedstawiłeś mi przekonującego argumentu na szkodliwość przyjmowania
Chrztu Świętego, a przecież o tym cały czas dyskutujemy.