Dnia Sun, 29 May 2011 17:15:32 +0200, Maruda napisał(a):

> W dniu 2011-05-29 11:18, ikarek pisze:
>
>> A zatem, kiedy i w jaki sposób następuje przekroczenie granicy: nie musi
>> pytać sądu/musi? Czy to jest "bilet w jedną stronę", czy też można wrócić
>> do grona "normalnych"? A co z odwołaniem się od w.w decyzji? Boć
>> istnieje cały wachlarz powodów, dla których można chcieć człowieka
>> "wykończyć", robiąc z niego wariata (rodzinne, polityczne, biznesowe, ...)
>> i przekupując w tym celu pana doktora. Albo pan doktor może się pomylić.
>>
>> Więc do zakazywania bym się tak nie rwał, zwłaszcza jeżeli odpowiedzi
>> na powyższe pytania rodziłyby jakieś wątpliwości.
>
> Jeśli wracamy z polemicznej na poważną płaszczyznę, to odpowiedź jest
> prosta: Nie musi pytać i koniec. Państwu nic do tego.
> Nie wiem czy nadal, bo słyszałem o tym dość dawno: małżeństwo kościelne
> z automatu staje się nieważne, jeśli jeden z małżonków zataił ch.ps.

Tak jest nadal i słusznie. Ale co tu ma do rzeczy małżeństwo koscielne? -
problem dotyczy TYLKO małzeństw zawartych TAKŻE lub JEDYNIE wobec państwa.
Koscielne prawo reguluje sferę duchową małżeństwa, nie administracyjną. Z
administracyjną państwo próbuje sobie jakoś radzić - własnie zakazem
małzeństw osób chorych psychicznie. Choćby TAKZE po to, aby ich potem nie
musieć rozwiązywac. W Kosciele nie ma rozwodów, są tylko unieważnienia.
Państwo musi dzialać tak, aby nie stwarzać okazji do zawierania małżeństw o
z gruntu wiadomej złej podstawie. To przeciez zupełnie logiczne i
prawidłowe.
--
XL
"Dzisiaj żyjemy w czasach, w których najgorsze występki są wpisane w prawa
człowieka." Roberto de Mattei

Prawda o GMO:
http://www.gmowpolsce.com.pl/custom/Lisowska%20J%20o
f%20Ecol%20and%20Health%202010.pdf