W dniu 2011-05-29 20:53, robercik-us pisze:

We łbie Ci się poprzewracało w tym "us" ;)

>
> Mam propozycję, żeby ci, którzy obstają za tym 'uszanowaniem praw
> jednostki' własnym majątkiem ręczyli za skutki takiego 'przedsięwzięcia'

Oj! To! To!
Trafiłeś w sedno! Jakoś w racjonalnie ustawionych krajach działalność
dobroczynna ma się całkiem dobrze. Wystarczy, że bogaci mają z czego
dawać, bo im państwo nie zrabowało.

Ale cała ta lewicująca banda (czworga) nie chce broń Boże swojego grosza
na to dać, ona (banda) chce, aby przemocą zabierać tym rozsądnym,
zapobiegliwym i posiadającym, na ten jakże-zbożny-i-chrześcijański cel,
a najlepiej zatrudnić ich (ją) przy tym, bo ona (banda) najlepiej wie
jak to zrobić (tzn rozkraść).

> jak małżeństwa osób chorych psychicznie. Razem z tą deklaracją, o której
> mowa proszę o dołączanie notarialnie potwierdzonego zobowiązania, że
> będą łożyć na wychowanie dzieci takiej pary i wsparcie ich w
> najdrobniejszych sprawach.
>
> Uważam, że na małżeństwo powinno się pozwalać tylko wtedy, gdy
> odpowiednie testy wykażą, że dane osoby są w stanie podjąć wyzwanie
> jakim jest samodzielne życie i stawienie czoła normalnemu życiu we
> dwoje, w tym wychowaniu dzieci. W przeciwnym wypadku jestem za zakazem i
> nie uważam tego za kompromitację. Kompromitacją i brakiem
> odpowiedzialności jest właśnie zniesienie tego zakazu.

Nie.
Wystarczy zaniechać urzędowej pomocy wszystkim nieudacznikom i
pozostawić to ludzkiemu miłosierdziu. Resztę załatwi dobór naturalny. W
zdrowym społeczeństwie konieczne jest istnienie osobników umierających z
głodu w rynsztoku czy pod mostem, ku rozwadze pozostałych.
Inaczej - po co się starać, skoro "państwo da"?


--

Dziękuję. Pozdrawiam. Ten Maruda.