> 155[3] zdecydowanie dotyczy *wyłącznie* *konkretnych* przypadków.
> Przyznaję, że już nie pamiętam jakiego przypadku dotyczy wątek - łapie
> się na 155[1] albo [2]? :)
> Jak się łapie to wycofuję się rakiem i spadam.

Racja, 155[3] dotyczy tylko urlopów proporcjonalnych w roku, którym ustaje
stusunek pracy lub po urlopie bezpłatnym. Ja sie pod to nie lapie. W moim
przypadku zostaje zatem art 154

> § 3. Wymiar urlopu w danym roku kalendarzowym, ustalony
> na podstawie § 1 i 2, nie może przekroczyć wymiaru
> określonego w § 1.
> ---
> *Po zaokrągleniu* należy wymiar *ograniczyć* do limitu wynikłego
> z proporcjonalnego przydzielenia 20 lub 26 dni.
> Teraz dobrze?
> Bo niewykluczone że źle rozumiem, kadrowcem nie jestem i wyroków
> SN na okazję tego przepisu nie łowiłem.

No tak, ale tutaj mamy taką specyficzną sytuacją, że od kilku lat pracuję na
cały etat i mam normalny urlop 26 dni, a dopiero teraz zacząłem dodatkowo
pracować na te nieszczesne pół etatu - jednocześnie z całym etatem tym
"podstawowym". Przepis ten raczej dotyczy sytuacji, gdy ktoś kończy pracę w
jednym miejscu i zaczyna w drugim - wówczas suma urlopów w tych dwóch
miejscach nie może przekroczyć 26 lub 20 dni. U mnie, gdyby zastosować ten
przepis, to wyszłoby, że mam prawo do 26 dni w jednym mejscu pracy - tam
gdzie mam cały etat, nastomiast w drugim miejscu pracy gdzie mam pół etatu -
to nic by mi nie przysługiwało.

> Nie znam.
> Rozpatrzmy przypadek pracownika zatrudnionego w trybie "1/n dniówek 8h"
> w wymiarze etatu 1/365 ... ;)

Specyficzny przypadek mówiący o tym, że nasze prawo jest nic nie warte ;)
No coż, dziękuję za podpowiedzi, tak jak napisałem wcześniej - kłócić się z
kadrową nie będę, dadzą mi 4 dni urlopu to wezmę ;)

Pozdrawiam
Mirus